แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การแปลสัญญา นิ่งไม่ถือว่ายอม ธรรมเนียมประเพณีจะยกขึ้นอ้างได้นั้น ต้องเป็นธรรมเนียมประเพณีที่ประพฤติกันมานมนาน
คู่ความเป็นคนบังคับเคนมาร์ก
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าไม้ที่จำเลยชำระให้ยังไม่ครบถ้วน จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ยอมลดราคาไม้ให้ ดดยจำเลยบอกขอลดราคาไม้แล้ว โจทก์นิ่งไม่คัดค้านประการใด ซึ่งมีธรรมเนียมประเพณีขายไม้ว่านิ่งเป็นการยินยอม สัญญาซื้อขายข้อ ๖ ซึ่งมีความว่า การคัดเลือกไม่ซุงผู้ขายยอมให้ผู้ซื้อคัดเลือกได้ตามชอบใจ ไม้ท่อนใดท่อนหนึ่งหรือจะเป็นกี่ท่อนก็ตาม ถ้าไม่พอใจของผู้ซื้อแล้วยอมให้ผุ้ซื้อมีสิทธิแผ่ (คัด)ออกเสีย แลไม่ท่อนใดที่ยาวเกินกว่า ๖ วาขึ้นไป ยอมให้ผู้ซื้อวัดเป็น ๒ ท่อนดังนี้ จะแปหรือทำให้เข้าใจไปว่าไม้ท่อนใดที่จำเลยแผ่ (คัด)ออก แล้วยอมให้จำเลยขอลดราคาได้หรือไม่ การที่โจทก์นิ่งจะถือว่าโจทก์ยินยอมลดราคาไม้ให้หรือไม่
ศาลฎีกาเห็นว่าตามสัญญาข้อ ๖ ไม่มีข้อความที่จะให้แปลหรือเข้าใจไปว่ายอมใหจำเลยขอลดราคาลงได้ หรือถ้าเมื่อจำเลยขอลดราคาแล้วโจทก์มีหน้าที่ต้องคัดค้านคำขอลดทันทีด้วยไม่ ส่วนข้อที่ว่าโจทก์นิ่งจะถือว่ายอมหรือมไ่นั้น ก็ปรากฎว่าเดิรัฐบาลไม่เคยอนุญาตให้ตัดไม้ล้างป่า พึ่งมาอนุญาต ๒ ปีนี้เอง แลมีการซื้อขายไม้ล้างป่าครั้งนี้เป็นครั้งแรก ข้อที่จำเลยว่ามีธรรมเนียมว่านิ่งเป็นการยินยอมนั้นจึงฟังไม่ได้ เพราะการอ้างว่าเป็นธรรมเนียมประเพณีนั้ต้องเป็นการได้ประพฤติกันมานาน จึงตัดสินให้จำเลยใช้ราคาไม้แก่โจทก์เต็มตามสัญญา
