แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยต้องรับผิดชอบต่อโจทก์ในการที่ผู้จัดการโรงแรมของจำเลยได้ออกเช็คชำระหนี้ที่ผู้จัดการได้เป็นหนี้โจทก์มาเพื่อทำลีฟท์อันเป็นกิจการของโรงแรม แม้ผู้จัดการจะได้ลงลายมือชื่อในเช็คโดยมิได้ระบุว่ากระทำแทนใคร ซึ่งผู้จัดการจะต้องรับผิดชอบเองโดยเฉพาะก็ดี เพราะในเรื่องนี้โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระหนี้ของโรงแรมตามจำนวนเงินในเช็คซึ่งผู้จัดการโรงแรมของจำเลยออกให้โจทก์เพื่อชำระหนี้ดังกล่าวและโจทก์ไปรับเงินไม่ได้เพราะบัญชีโรงแรมมีเงินไม่พอธนาคารไม่ยอมจ่าย มิใช่เป็นการฟ้องเรียกเงินตามเช็คโดยเฉพาะอย่างเดียว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นเจ้าของกิจการโรงแรมอัญอัญโฮเต็ลตั้งอยู่เลขที่ 560 ถนนเยาวราช ตำบลสามแยก อำเภอสัมพันธวงศ์จังหวัดพระนคร จำเลยได้มอบและเชิดให้นายฮั่ง แซ่ฉั่น เป็นผู้จัดการและเป็นตัวแทนในการจัดการโรงแรมดังกล่าว ครั้นวันที่ 4 เมษายน2496 นายฮั่น แซ่ฉั่น ในฐานะผู้จัดการโรงแรมของจำเลยได้ออกเช็คเลข 190036 และ 190039 สั่งให้ธนาคารกวางตุ้ง จำกัด จ่ายเงินฉบับละ 15,000 บาท และมอบเช็ค 2 ฉบับแก่โจทก์เพื่อชำระหนี้ซึ่งโรงแรมของจำเลยดังกล่าวเป็นหนี้อยู่ แต่เช็คที่นายฮั่งแซ่ฉั่นออกให้แก่โจทก์ 2 ฉบับนั้นไปแลกเงินไม่ได้โดยธนาคารกวางตุ้ง จำกัด แจ้งแก่โจทก์ว่าบัญชีโรงแรมของจำเลยมีเงินไม่พอโจทก์จึงมาฟ้องศาลให้จำเลยใช้เงิน 30,000 บาท กับดอกเบี้ยร้อยละ 7 ครึ่งต่อปี นับตั้งแต่วันฟ้อง
จำเลยให้การว่านายฮั่งไม่มีอำนาจออกเช็คดังฟ้องการออกเช็คเป็นกิจการที่ต้องทำเป็นหนังสือ ฉะนั้นตามกฎหมายการตั้งตัวแทนก็ต้องทำเป็นหนังสือ เมื่อไม่ปรากฏจากฟ้องว่าจำเลยมีหนังสือตั้งนายฮั่ง แซ่ฉั่น จึงไม่ควรรับไว้พิจารณา
คู่ความรับกันว่านายฮั่ง แซ่ฉั่น เป็นผู้จัดการโรงแรมอัญอัญของจำเลย และเคยลงลายมือในเช็คธนาคารกวางตุ้งจ่ายเงินจากบัญชีโรงแรมอัญอัญอย่างเดียวกับเช็ครายพิพาทจำเลยรับว่านายฮั่งได้ออกและมอบเช็คพิพาทแก่โจทก์ โดยเป็นหนี้โจทก์ในจำนวนเงินที่เอาไปสร้างลีฟของโรงแรมการติดต่อระหว่างนายฮั่งกับโจทก์จำเลยไม่รู้เห็น
ศาลแพ่งพิพากษาว่าการมอบอำนาจของจำเลยแก่นายฮั่งผู้จัดการโรงแรมนั้นไม่ปรากฏว่ามีขอบเขตจำกัด ทั้งนายฮั่งเคยลงลายมือชื่อในเช็คธนาคารกว้างตุ้งสั่งจ่ายเงินจากบัญชีโรงแรมประทับตราโรงแรมโดยไม่มีคำแสดงว่าเป็นผู้จัดการ เช่นเดียวกับที่นายฮั่งเซ็นเช็คพิพาท 2 ใบนี้ ทั้งขณะจ่ายเช็คนายฮั่งก็ยังเป็นผู้จัดการและบอกโจทก์ว่าจะเอาเงินไปทำลิฟท์ของโรงแรม ดังนี้ย่อมทำให้บุคคลภายนอกเข้าใจว่าการกระทำของนายฮั่งนั้นอยู่ในฐานะผู้จัดการและเป็นการกิจการของโรงแรม จำเลยต้องรับผิดใช้เงิน 30,000 บาท กับดอกเบี้ยร้อยละ 7 ครึ่งแต่วันฟ้องต่อโจทก์
ศาลอุทธรณ์ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น
