แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษฐานบุกรุกตามมาตรา 329 นั้น โจทก์มิได้กล่าวว่าจำเลย “มิได้มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมาย” แต่โจทก์กล่าวว่า จำเลยบังอาจขึ้นบนเรือนของผู้เสียหายซึ่งผู้ดูแลได้ห้ามและขับไล่ให้จำเลยออกไปจำเลยไม่ออกไปดังนี้ เป็นการบรรยายฟ้องที่จะลงโทษฐานบุกรุกตามมาตราได้แล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้บังอาจขึ้นบนเรือนของนายม้วน และด่าทะเลาะกับนางเฮียง นางลำดวนซึ่งดูแลบ้านนั้นได้พูดห้ามและขับไล่ให้จำเลยออกไปจำเลยไม่ออกไปขอให้ลงโทษตามมาตรา ๓๒๙
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นเห็นว่าในฟ้องของโจทก์มิได้บรรยายฟ้องว่าจำเลย “มิได้มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมาย” ซึ่งเป็นสาระสำคัญในความผิดตามมาตรา ๓๒๙ พิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเท่าที่ โจทก์กล่าวบรรยายมาในฟ้องและจำเลยให้การรับสารภาพผิดนั้น ฟังได้แล้วว่าจำเลยได้ทำผิดตามมาตรา๓๒๙ ที่โจทก์อ้างมาพิพากษากลับให้ปรับจำเลย ๒๐ บาท
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เท่าที่โจทก์บรรยายฟ้องมานั้นเป็นความผิดฐานบุกรุกตามมาตรา ๓๒๙ แล้ว เมื่อ จำเลยรับสารภาพก็ลงโทษได้ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
