แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ภาพพิมพ์ของกลางเป็นภาพหญิงสาว ซึ่งมีบางภาพเปิดเผยเต้านมอย่างโจ่งแจ้ง ส่วนที่อวัยวะเพศแม้จะมีผ้าอาภรณ์ ปกปิดไว้ แต่ก็ปกปิดไว้อย่างหมิ่นเหม่ ซึ่งนอกจากจะอยู่ในอิริยาบท ที่ไม่เรียบร้อยไม่น่าดู แล้ว ยังอยู่ในอิริยาบท ที่น่าเกลียดน่าบัดสีอีกด้วยกล่าวคือ มีบางภาพอยู่ในอิริยาบทนอนก็นอนหงายถ่าง ขาออกอย่างกว้าง ทำนองเจตนาเพื่ออวด อวัยวะเพศอย่างเด่นชัด ส่วนภาพที่อยู่ในอิริยาบทนั่งก็นั่งถ่าง ขาออก แม้จะมีผ้าปกปิดอวัยวะเพศก็เป็นผ้าบางใส ซึ่งแสดงว่าต้องการอวด อวัยวะเพศเช่นเดียวกัน จึงเป็นภาพที่มีเจตนายั่วยุให้บังเกิดความใคร่ทางกามารมณ์โดยตรง ถือเป็นภาพลามกตามความหมายที่บัญญัติไว้ใน ป.อ. มาตรา 287(1). การบังคับค่าปรับเอาแก่นิติบุคคลนั้น จะกักขังแทนค่าปรับไม่ได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองร่วมกันทำ ผลิต โดยการพิมพ์ซึ่งเอกสารสิ่งพิมพ์รูปภาพและภาพพิมพ์ลามก และมีไว้ในครอบครอง เพื่อเย็บเป็นเล่ม เพื่อความประสงค์แห่งการค้าหรือโดยการค้า เพื่อการแจกจ่ายหรือนำออกจำหน่ายแก่ประชาชนทั่วไปหรือเพื่อแสดงอวดแก่ประชาชน เจ้าพนักงานจับจำเลยทั้งสองได้พร้อมกับยึดสิ่งพิมพ์รูปภาพและภาพพิมพ์ลามก จำนวน 10,000 แผ่น ละเครื่องพิมพ์ยี่ห้อโรแลนด์ 1 เครื่อง ต้นฉบับทำแผนเพลท 5 แผ่น แผ่นเพลท 60 แผ่นที่จำเลยทั้งสองกับพวกร่วมกันใช้กระทำผิดดังกล่าวเป็นของกลางขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287, 83 และริบของกลาง
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287(1), 83 ให้จำคุกจำเลยที่ 1 มีกำหนด6 เดือน และปรับ 4,000 บาท จำเลยที่ 2 ปรับ 4,000 บาท จำเลยที่ 1ไม่ปรากฏว่าเคยรับโทษจำคุกมาก่อนเห็นควรรอการลงโทษไว้มีกำหนด2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 ของกลางริบ
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังได้เป็นยุติว่า จำเลยทั้งสองทำ ผลิต มีไว้ซึ่งภาพพิมพ์ของกลางหมาย จ.4 คดีมีปัญหาวินิจฉัยตามฎีกาจำเลยทั้งสองในปัญหาข้อกฎหมายว่า การกระทำของจำเลยทั้งสองเข้าลักษณะเป็นความผิดตามฟ้องหรือไม่ สำหรับภาพหญิงสาวในภาพพิมพ์หมาย จ.4 ที่จำเลยทั้งสองร่วมกันทำขึ้นและมีไว้นั้นศาลฎีกาได้พิจารณาดูโดยตลอดแล้วเห็นว่า มีบางภาพเปิดเผยเต้านมอย่างโจ่งแจ้ง ส่วนที่อวัยวะเพศแม้จะมีผ้าอาภรณ์ปกปิดไว้ แต่ก็ปกปิดไว้อย่างหมิ่นเหม่ ซึ่งนอกจากจะอยู่ในอิริบทที่ไม่เรียบร้อย ไม่น่าดูเลย ยังอยู่ในอิริยาบทที่น่าเกลียดน่าบัดสีอีกด้วย กล่าวคือ มีบางภาพที่อยู่ในอิริยาบทนอนก็นอนหงายถ่างขาออกอย่างกว้าง ทำนองเจตนาเพื่ออวดอวัยวะอย่างเด่นชัดส่วนภาพที่อยู่ในอิริยาบทนั่งก็นั่งถ่างขาออกแม้จะมีผ้าปกปิดอวัยวะเพศก็เป็นผ้าบางใส ซึ่งแสดงว่าต้องการอวดอวัยวะเพศเช่นเดียวกับภาพในอิริยาบทนอนดังที่ได้วินิจฉัยมาแล้วข้างต้นจึงเป็นภาพที่มีเจตนายั่วยุให้บังเกิดความใคร่ในทางกามารมณ์โดยตรง ดังนี้ ถือว่าเป็นภาพลามก…”
พิพากษายืน แต่เฉพาะจำเลยที่ 2 เป็นนิติบุคคลจะกักขังแทนค่าปรับไม่ได้จึงให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29แต่ประการเดียว.
