แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤตติการณ์ที่ถือว่าจำเลยวิ่งราวทรัพย์
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.158,192, โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันที่ 17 มกราคม 2481 และวงเล็บว่าแรม 12 ค่ำเดือนยี่ ผู้เสียหายเบิกความว่าจำเลยทำผิดวันแรม 12 ค่ำเดือน 3 ซึ่งตรงกับวันที่ 17 มกราคม 2481 ดังนี้ลงโทษจำเลยได้
ย่อยาว
จำเลยกับ ง.เคยได้เสียเป็นสามีภรรยากัน แต่แล้วก็เลิกร้างกันไป ง.แยกเรือนไปอยู่ที่อื่น ในวันเกิดเหตุ ง.เอาทองออกมาชั่ง จำเลยก็มาฉวยเอาทองนั้นเดินเร็ว ๆ ลงเรือนหนีไป
ศาลฎีกาตัดสินว่ากิริยาของจำเลยเป็นกิริยาวิ่งราวทรัพย์ดังศาลชั้นต้นวินิจฉัยมาชอบแล้ว ส่วนข้อที่ว่าในฟ้องว่าเกิดเหตุเดือนยี่แต่ผู้เสียหายว่าเกิดเหตุในเดือน ๓ นั้น เห็นว่าโจทก์ระบุว่าเกิดเหตุวันที่ ๑๗ มกราคม ๒๔๘๑ และวงเล็บว่าแรม ๑๒ ค่ำเดือนยี่ ผู้เสียหายก็เบิกความรวมความได้ว่าเกิดเหตุในวันที่ ๑๗ มกราคม ๒๔๘๑ ซึ่งตรงกับในฟ้องแล้ว จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ให้ลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้น
