แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใบไต่สวนทำขายที่อำเภอให้คนหนึ่ง แล้วเอาไปขายให้อีกคนหนึ่งผู้รับโอนไม่มีสิทธิดีกว่าผู้โอนปัญหากฎหมาย (พระราชบัญญัติฎีกาอุทธรณ์) ข้อเท็จจริงที่ศาลฎีกาไม่จำต้องถือตาม
ย่อยาว
คดีนี้ทุนทรัพย์ไม่ถึง ๒๐๐๐ บาท แล ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินต้องกันว่า โจทก์ยอมให้ พ. มีชื่อในโฉนดแล้วเลินเล่อปล่อยให้ พ. โอนขายให้ ม. ม. ซื้อไว้โดยสุจริต ม. ได้กรรมสิทธิ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกาเปนปัญหากฎหมายว่า พ. ขายที่ให้เสร็จแล้ว แลโจทก์ได้ปกครองมา พ. จะเอาที่ไปขายให้คนอื่นอีกไม่ได้
ฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๔ พ. ทำ สัญญาต่ออำเภอแบ่งขายที่ดินในใบไต่สวนที่มีชื่อตนกับคนอื่นรวมอยู่ด้วยให้แก่มารดาโจทก์แลมอบที่กับใบไต่สวนให้ปกครองครั้น พ.ศ. ๒๔๖๕ พ. มาขอเอาใบไต่สวนไปเพื่อรับโฉนดแลสัญญาว่าถ้าได้โฉนดมาแล้วจะโอนให้ เมื่อเกษตร์ออกโฉนดมีชื่อ พ. ท. แล ส. รวม ๓ คนให้แล้ว โจทก์ไปเตือนให้ พ. แยกโฉนดหลายครั้ง พ. ผัดผ่อนต่อมาครั้นวันที่ ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๖๘ จำเลยได้แยกที่ดินแลรับโฉนดใหม่ในนามของตนคนเดียวแล้วก็เอาไปขายให้ ม. ในเดือนเดียวกันนั้นเอง ดังนี้จะฟังว่า โจทก์เลินเล่อยังไม่ได้ เพราะประชาชนก็ย่อมรู้ในชั้นแรกว่าที่ดินนั้นไม่ใช่ที่ของ พ. คนเดียว อีกประการหนึ่ง โจทก์ซื้อที่ดินไว้โดยชอบด้วยกฎหมาย แลเข้าปกครองมา ม. ก็ ทราบหรือมีเหตุอันควรทราบว่าที่ดินเปนของโจทก์ เมื่อ ม. ซื้อไว้โดยรู้สึกว่าที่ดินเปนของคนอื่น ม. ไม่ได้ กรรมสิทธิ ให้ถอนชื่อ ม. ออกจากโฉนดใส่ชื่อโจทก์ต่อไป
