แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้รับจ้างมีหน้าที่จัดหาสัมภาระที่ดีสำหรับทำการงานผู้รับจ้างทำการไม่แล้วตามกำหนดเพราะผู้ว่าจ้างจัดหาสัมภาระส่งให้ไม่ทัน ผู้รับจ้างไม่ต้องรับผิดในการส่งมอบชักช้า วิธีพิจารณาแพ่ง ค่าเสียหายในการชำรุดบกพร่อง เมื่อผู้ว่าจ้างไม่นำสืบ ศาลกะให้พอสมควรราคาที่จะขายได้เมื่อของที่จ้างทำนั้นแล้วเสร็จเรียบร้อย ไม่ใช่ค่าเสียหายในการทำของบกพร่อง
ย่อยาว
จำเลยรับเหมาปลูกโรงแล้วโดยใช้แรงแลตัวไม้ของจำเลย สัญญาให้เสร็จภายใน ๑๐ เดือน ต่อมาโจทก์เกรงว่าจำเลยจะหาเสาไม่หลุมพอ จึงรับเงินจากจำเลยไป ๑๐๐ บาทว่าจะส่งไม้เสาให้ แล้วก็ไม่ส่งให้ ฝ่ายจำเลยจึงทำเรือนให้แล้วไม่ทันกำหนดตามสัญญา แลจำเลยได้เอาไม้ฝาเปนกะพี้ทำเรือนให้โจทก์ดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยทำผิดสัญญา ให้เสียค่าเช่าให้โจทก์เดือนละ ๓๐ บาทแทนค่าปรับนับแต่วันครบกำหนดสัญญาจนถึงวันศาลตัดสินกับให้เสียค่าเสียหายอีก ๑๐๐๐ บาท
ศาลอุทธรณ์แก้ให้ปรับจำเลยวันละ ๕ บาท นับแต่วันพ้นกำหนดสัญญาจนถึงศาลเดิมตัดสิน
ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ไม่ได้ส่งเสาให้จำเลย แลพูดรับรองว่าจะไม่เอาผิดสัญญา ตามประมวลแพ่ง ม.๒๐๕ จะถือว่าจำเลยผิดสัญญาไม่ได้ ส่วนข้อที่จำเลยเอาไม้เปนกะพี้ทำเรือนให้โจทก์นั้น ตามประมวลแพ่ง ม.๕๘๙ เปนหน้าที่ของจำเลยจะต้องหาไม้ที่ดีทำให้ จำเลยทำการบกพร่องเช่นนี้ ต้องรับผิดในค่าเสียหายแต่โจทก์กลับนำสืบว่าถ้าจำเลยทำเรือนดีแล้วจะขายได้ตั้งสองสามพัน ศาลฎีกาเห็นว่าไม่ใช่ค่าเสียหายที่จำเลยทำบกพร่อง เมื่อโจทก์สืบไม่ได้แล้วเปนหน้าที่ศาลกำหนดให้พอสมควร จึงกะให้โจทก์ได้รับค่าเสียหาย ๒๐๐ บาท นอกจากนี้ให้ยกเสีย
