แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เหตุปราณีที่ว่าจำเลยเป็นคนมีความประพฤติเรียบร้อยไม่เคยกระทำผิดมาแต่ก่อน. ก็เป็นเหตุทำนองเดียวกับ มาตรา 59บัญญัติว่า ‘ผู้กระทำผิดเป็นผู้ที่มีความดีมาแต่ก่อน’นั่นเอง
การที่จะปราณีลดโทษแก่ผู้กระทำความผิดหรือไม่เป็นดุลพินิจของศาล
ย่อยาว
คดีนี้ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยทั้ง 3 คนฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาลดโทษจำเลยที่ 1, 2 ฐานเป็นเด็กและรับสารภาพตามมาตรา 249, 63,58, 58 ทวิ แก้ไขใหม่ 59 คงจำคุกจำเลยที่ 1, 5 ปี จำเลยที่ 23 ปี 9 เดือน ลดโทษจำเลยที่ 3 ฐานปรานีตาม มาตรา 249-63, 59 จำคุก 7 ปี 6 เดือน
โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องนายเสงี่ยมจำเลยที่ 3
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่านายเสงี่ยมจำเลยได้สมคบกับนายครุธ นายสมนึกทำร้ายนายม้วนถึงตายโดยเจตนาจริงดังข้อหา แต่ข้อนี้โจทก์คัดค้านว่าศาลจังหวัดยกเหตุผลนอกหลักเกณฑ์ของกฎหมายมาปรานีลดโทษให้นายเสงี่ยมจำเลยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าเหตุปรานีที่ศาลจังหวัดยกมาว่าจำเลยเป็นคนมีความประพฤติเรียบร้อยไม่เคยกระทำความผิดมาแต่ก่อนก็เป็นเหตุผลทำนองเดียวกับที่ มาตรา 59 บัญญัติว่า “ผู้กระทำผิดมีคุณความดีมาแต่ก่อน” นั่นเอง ซึ่งศาลมีอำนาจที่จะใช้ดุลพินิจตามควรแก่กรณีลดโทษให้จำเลยได้ ตามความข้างท้ายตอน 2 ของมาตรา 59 หาใช่เป็นเหตุที่นอกหลักเกณฑ์ของกฎหมายดังที่โจทก์กล่าวไม่ ข้อคัดค้านของโจทก์นี้จึงฟังไม่ขึ้น
จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้บังคับคดีลงโทษนายเสงี่ยมจำเลยไปตามคำพิพากษาของศาลจังหวัดหล่มสัก
