แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยชี้หน้าและว่าเจ้าพนักงานขณะปฏิบัติการตามหน้าที่ว่า’ปลัดนิกรนี้จะเป็นบ้าหรืออย่างไรมาขัดขวางกลั่นแกล้งจำเลยทำงานไปโดยเลือกที่รักมักที่ชัง ไม่ให้ความเป็นธรรมพยายามกลั่นแกล้งจำเลยคนเดียวพยายามกลั่นแกล้งจำเลยมาหลายครั้งแล้ว’ ถ้อยคำและกิริยาเช่นนี้เป็นการดูหมิ่นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 136 การกล่าวเช่นนี้ไม่ใช่เป็นการกล่าวในลักษณะต่อว่าด้วยความสุจริตที่จะยกขึ้นอ้างให้พ้นผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจพูดดูหมิ่นและหมิ่นประมาทใส่ความนายนิกร สัตยบัณฑิต ปลัดอำเภอซึ่งเป็นพนักงานสอบสวนและสืบสวนคดีอาญา ขณะปฏิบัติการตามหน้าที่ต่อหน้าบุคคลอื่นอีกหลายคนว่า “เมื่อไม่ให้เงินก็ไม่ให้ดูหนังโค จะเป็นอย่างไรก็เอากัน” และจำเลยเอามือชี้หน้านายนิกรฯ พร้อมกับพูดว่า “ปลัดนิกรนี้เป็นบ้าหรืออย่างไร มาขัดขวางกลั่นแกล้งจำเลย ทำงานไปโดยเลือกที่รักมักที่ชัง ไม่ให้ความเป็นธรรม พยายามกลั่นแกล้งจำเลยคนเดียวพยายามกลั่นแกล้งจำเลยมาหลายครั้งแล้ว” การกระทำของจำเลยดังกล่าวน่าจะทำให้นายนิกรฯ เสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง
นายนิกร สัตยบัณฑิต ร้องขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม ศาลอนุญาต
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยได้พูดต่อว่านายนิกรซึ่งเป็นเจ้าพนักงานกระทำการตามหน้าที่ว่า “คุณปลัดไปค้นผม 2 ครั้ง 3 ครั้ง ส่ำ (แปลเป็นภาษาภาคกลางว่า เท่ากับหรือเหมือน) กลั่นแแล้งผม ไม่ให้ความยุติธรรม” เป็นเชิงน้อยใจ ไม่ได้เจาะจงว่านายนิกรปฏิบัติหน้าที่กลั่นแกล้งไม่เป็นธรรม จำเลยมีความชอบธรรมที่จะกล่าวต่อว่าเพื่อป้องกันส่วนได้เสียหรือความเสียหายของตนได้ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยชี้หน้านายนิกรและพูดว่า “ปลัดจะบ้าหรืออย่างไร ทำอะไรก็กลั่นแกล้ว ไม่ให้ความเป็นธรรม” เป็นการดูหมิ่นผู้เสียหายซึ่งเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติการตามหน้าที่ไม่มีเหตุที่จำเลยจะป้องกันส่วนได้เสียเพื่อความชอบธรรมอันจะยกเป็นข้ออ้างต่อการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานได้ พิพากษากลับว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 136 ให้ปรับ 600 บาทไม่เสียค่าปรับ จัดการตามมาตรา 29, 30
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อความที่จำเลยกับนายนิกรโต้เถียงกันยืดยาวมาก แม้พยานจะให้การไม่ตรงคำกันทุกคำก็ตาม แต่ใจความฟังได้ว่าจำเลยแสดงกิริยาและพูดว่านายนิกรดังโจทก์นำสืบ เป็นการดูหมิ่นเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่ ไม่ใช่กล่าวในลักษณะต่อว่าด้วยความสุจริตที่จะยกขึ้นอ้างเพื่อให้พ้นผิด
พิพากษายืน
