แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้ตามประกาศมีข้อยกเว้นให้นำของสำหรับใช้กับพาหนะอันนั้นไปได้ก็ดี การที่จำเลยชนย้ายยางรถยนต์ไปเพื่อใช้สำหรับรถยนต์คันอื่น ซึ่งยางแตกอยู่ไม่ได้ใช้สำหรับรถยนต์คันที่ชนไปนั้น ดังนี้ จำเลยมีความผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขนย้ายหรือยักยอกยางนอกรถยนต์ ๒ เส้นฝ่านหรือข้ามฝั่งขวาของลำแม้น้ำกกไปทางทิศเหนือของลำน้ำกกโดยไม่ได้รับอนุญาต ฝ่าฝืนประกาศได้ความว่าจำเลยทำงานอยู่ในรถยนต์ของ ก.น้องชายจำเลยรถยนต์คันนั้นยางล้อหลังแตกอยู่ที่แม่สาย ก.มอบเงินให้จำเลยมาซื้อยาง ๒ เส้ย เพื่อไปเปลี่ยนที่แม่สายไม่มีขายจำเลยมาซื้อแล้วขนยางเอาไปเพื่อใส่รถคันนั้น
ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยนำติดตัวไปเพื่อใช้สอยส่วนตัวจำเลย จำเลยมีสิทธิที่จะเอาไปได้ตามประกาศข้อ ๖ และ จำเลยขาดเจตนาตามกฎหมายอาญามาตรา ๔๓ พิพากษายกฟ้อง ยางของกลางคืนเจ้าของ
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ประกาศข้อ ๖ มีความว่า “ฯลฯ หรือในกรณียานพาหนะนำออกไป เพื่อใช้ในยานพาหนะนั้น ๆ ให้ถือว่าได้รับอนุญาตให้ขนย้ายไปได้” หมายความว่า ขนที่ขนไป ได้ขนไปกับยานพาหนะและสำหรับใช้กับยานพาหนะอันนั้นด้วย เรื่องนี้ไม่เข้าข้อยกเว้นข้อ ๖ เพราะยางที่จำเลยย้ายเืพ่อจะเอาไปใช้ใส่รถยนต์ที่แม่สาย
พิพากษากลับ ปรับจำเลย ๔๐๐ บาท โดยลดกึ่งหนึ่งแล้ว ตาม พ.ร.บ.ป้องกันการค้ากำไรเกินควร ๒๔๙๐ มาตรา ๘,๑๗ กับให้จ่ายเงินรางวัล ยางของกลางไม่ริบคืนเจ้าของไป
