แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ.ฝิ่นไม่ได้บัญญัติเรื่องการยกโทษปรับดังที่บัญญัติไว้ใน ก.ม.อาญา ม.23 ให้เป็นกรณีพิเศษ ฉนั้นเมื่อเห็นสมควรศาลย่มยก ม.23 มาใช้แก่กรณีที่มีการลงโทษทั้งจำคุกและปรับตาม พ.ร.บ.ฝิ่นได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีฝิ่น มูลฝิ่นและอุปกรณ์การสูบฝิ่นไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ก่อนคดีนี้จำเลยเคยต้องโทษ จึงขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.๒๔๗๒ ม.๓,๖๖ (ฉบับที่ ๖) พ.ศ.๒๔๙๔ ม.๖,๗
จำเลยรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ลงโทษจำคุก ๖ เดือน ลดตามก.ม.อาญา ม.๕๙ เหลือ ๓ เดือน
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษทั้งจำและปรับตาม พ.ร.บ.ฝิ่น
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่า พ.ร.บ.ฝิ่น เป็นก.ม.พิเศษ ให้ลงโทษทั้งจำและปรับ
ศาลฎีกาเห็นว่า พ.ร.บ. มิได้บัญญัติไว้เป็นพิเศษให้นอกไปจากที่บัญญัติไว้เป็นบทที่ใช้ทั่วไปใน ก.ม.อาญา ม.๑๑,๒๓ ฉนั้นศาลย่อมอาจใช้ดุลยพินิจเฉพาะเรื่องได้เมื่อเห็นสมควรจะยกโทษปรับ คงให้รับโทษจำคุกสถานเดียวก็ได้ พิพากษายืน.
