คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 62/2489

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ในเรื่องฟ้องขับไล่และจำเลยต่อสู้ว่าเป็นของตนนั้น แม้โจทก์จะนำสืบถึงเวลาที่ที่ดินตกมาเป็นของตนต่างกับเวลาที่ระบุในฟ้องก็ไม่เป็นข้อสำคัญให้ยกฟ้อง

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า ประมาณ ๔๐ ปีมานี้บิดามารดาโจทก์มีที่ดิน ๑ แปลง เมื่อ ๓ ปีมานี้บิดามารดาโจทก์ตาย โจทก์ปกครองต่อมา จำเลยเข้าบุกรุกโจทก์จึงฟ้องขับไล่ จำเลยต่อสู้ว่าเป็นของจำเลย
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้โจทก์ชนะคดี
จำเลยฎีกาว่า โจทก์สืบไม่สมฟ้อง คือโจทก์สืบว่า ที่พิพาทบิดามารดายกให้โจทก์เมื่อ ๔๐ ปีมานี้ ซึ่งผิดกับฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า ฎีกาจำเลยเป็นฎีกาเอียงในข้อเท็จจริง เพราะศาลทั้งสองฟังว่า ที่รายนี้เป็นของโจทก์ โดยได้มาจากบิดามารดา การที่จะได้มาเมื่อใดไม่สำคัญ ให้ยกฎีกา

Share