แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่โจทก์คือองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย เรียกเก็บค่าบริการในการใช้โทรศัพท์ ถือว่าโจทก์เป็นผู้ค้าในการรับทำการงานและเรียกเอาสินจ้างอันจะพึงได้รับในการนั้นตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165 (7) มีอายุความ 2 ปี สิทธิเรียกร้องของโจทก์สำหรับค่าบริการในการใช้โทรศัพท์ของจำเลยเกิดก่อนฟ้องเกินกว่า 2 ปี จึงขาดอายุความ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยพุทธศักราช ๒๔๙๗ จำเลยค้างชำระค่าเช่าและค่าใช้โทรศัพท์โจทก์ตั้งแต่เดือนสิงหาคม ๒๕๒๕ ถึงเดือนกรกฎาคม ๒๕๒๗ รวมเป็นเงิน ๕๗,๐๖๗ บาท โจทก์บอกเลิกสัญญาแล้ว แต่ถอนเครื่องโทรศัพท์คืนไม่ได้ค่าเครื่องโทรศัพท์เป็นเงิน ๑,๓๐๐ บาท โจทก์นำเงินประกันของจำเลยที่วางไว้จำนวน ๓,๐๐๐ บาทมาหักใช้หนี้แล้วเหลือเงินที่จำเลยต้องชำระแก่โจทก์ ๕๕,๓๖๗ บาท จึงขอคิดดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๒๗ เป็นต้นไป คิดถึงวันฟ้องเป็นดอกเบี้ย ๗,๖๑๒ บาทรวมเป็นเงิน ๖๒,๙๗๙ บาท ขอให้บังคับจำเลยชำระเงินจำนวนดังกล่าวพร้อมกับดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี จากต้นเงิน ๕๕,๓๖๗ บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า จำเลยค้างชำระค่าเช่าและค่าใช้โทรศัพท์ประจำเดือนสิงหาคม๒๕๒๕ ถึงเดือนพฤศจิกายน ๒๕๒๕ รวมเป็นเงิน ๑๑,๒๐๖ บาท เท่านั้น เนื่องจากตั้งแต่วันที่ ๒๕ ธันวาคม๒๕๒๕ โจทก์งดให้จำเลยใช้โทรศัพท์และหนี้ดังกล่าวขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๑๖๕ (๗) แล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว วินิจฉัยว่าสิทธิเรียกร้องค่าใช้โทรศัพท์ของโจทก์ ประจำเดือนสิงหาคม ๒๕๒๕ ถึงเดือนเมษายน ๒๕๒๗ (ต่อจากนั้นมีเฉพาะค่าเช่าโทรศัพท์) ขาดอายุความแล้วพิพากษาให้จำเลยชำะค่าเช่าโทรศัพท์เป็นเงิน ๑,๒๐๐ บาท พร้อมกับดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๒๗ เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ ให้จำเลยคืนเครื่องโทรศัพท์แก่โจทก์ หากคืนไม่ได้ก็ให้ใช้ราคาแทน ๑,๓๐๐ บาท
โจทก์อุทธรณ์เฉพาะเรื่องอายุความ
ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาเฉพาะเรื่องอายุความ
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในการเรียกเก็บเงินค่าบริการในการใช้โทรศัพท์นั้น ถือได้ว่าโจทก์เป็นผู้ค้าในการรับทำการงาน และเรียกเอาสินจ้างอันจะพึงได้รับในการนั้น ตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๖๔ (๗) ดังนั้นสิทธิเรียกร้องสำหรับค่าบริการในการใช้โทรศัพท์จึงมีอายุความ ๒ ปี โจทก์ฟ้องคดีนี้เมื่อวันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๒๙ แต่สิทธิเรียกร้องของโจทก์สำหรับค่าบริการในการใช้โทรศัพท์ของจำเลยตั้งแต่ประจำเดือนสิงหาคม ๒๕๒๕ ถึงประจำเดือนเมษายน ๒๕๒๗ เกิดก่อนวันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๒๗ ฟ้องโจทก์ในส่วนที่เรียกค่าบริการในการใช้โทรศัพท์สำหรับคดีนี้จึงขาดอายุความ ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษาชอบแล้ว ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.
