แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ฟ้องว่า จำเลยบังอาจจัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล(วี.ดี.โอ.เกม) อัน เป็นการพนันตาม ที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ 28 ท้าย พ.ร.บ. การพนัน พ.ศ. 2478 โดย จำเลยเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมง ละ 10 บาท อันเป็นทางนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลยผู้จัด โดย มิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานดังนี้ฟ้องของโจทก์ได้ บรรยายถึง การกระทำทั้งหลายที่อ้างว่าจำเลยได้ กระทำผิด อีกทั้งบุคคลและสิ่งของที่เกี่ยวข้องพอสมควรที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ ดี แล้ว ฟ้องโจทก์จึงสมบูรณ์ชอบด้วย ป.วิ.อ.มาตรา 158(5) แล้ว เมื่อจำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล(วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตาม ที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ 28เพื่อนำมาซึ่ง ผลประโยชน์แก่จำเลยโดย ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน จำเลยย่อมมีความผิดตาม ที่โจทก์ฟ้องโดย ไม่ จำต้องบรรยายฟ้องให้ ปรากฏว่า ผู้เล่นจะได้ เล่นพนันเอาทรัพย์สินกันหรือไม่ เพราะแม้ผู้เล่นจะไม่ได้เล่นพนันเอาทรัพย์สินกันการกระทำของจำเลยก็เป็นความผิด โจทก์บรรยายฟ้องว่าของกลางเป็นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตาม บัญชี ข. ลำดับที่ 28 จำเลยให้การรับสารภาพ จึงต้อง ฟังว่าของกลางเป็นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตาม บัญชี ข. ลำดับที่ 28เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตาม ศาลชั้นต้นให้ลงโทษปรับจำเลยการที่จำเลยฎีกาว่าของกลางไม่ใช่เครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ 28 จึงเป็นการฎีกาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตาม ป.วิ.อ. มาตรา 218.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478มาตรา 4, 10, 12 กับขอให้สั่งริบของกลางทั้งหมด
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการพนันพ.ศ. 2478 มาตรา 4, 10, 12 ฐานเป็นผู้จัดให้มีการเล่น ปรับ 1,400บาท จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 คงปรับ 700 บาท บังคับค่าปรับตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 29, 30 ของกลางริบ กับให้จำเลยใช้เงินค่าสินบนนำจับกึ่งหนึ่งของค่าปรับ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “จำเลยฎีกาข้อแรกว่า ฟ้องของโจทก์มิได้บรรยายว่าจำเลยจัดให้มีการเล่นการพนันกันอย่างไร มีใครเล่นกับใครมีทางได้ทางเสียอย่างไรอันเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการกระทำอันเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 ฟ้องของโจทก์จึงเป็นฟ้องที่ขาดองค์ประกอบความผิดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) พิเคราะห์แล้วโจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยบังอาจจัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล (วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ 28 ท้ายพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478โดยจำเลยเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ 10 บาท อันเป็นทางนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลยผู้จัด โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน เห็นว่า ฟ้องของโจทก์ได้บรรยายถึงการกระทำทั้งหลายที่อ้างว่าจำเลยได้กระทำผิด อีกทั้งบุคคลและสิ่งของที่เกี่ยวข้องพอสมควรที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว ฟ้องของโจทก์จึงสมบูรณ์ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) แล้ว
จำเลยฎีกาข้อสองว่า ข้อเท็จจริงตามฟ้องของโจทก์ประกอบกับรายงานประจำวันเกี่ยวกับคดีฟังได้ยุติว่า เมื่อวันที่ 7 มกราคม2532 เวลากลางวัน จำเลยจัดให้มีการเล่น วี.ดี.โอ.เกม โดยจำเลยเรียกเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ 10 บาท ไม่ปรากฎว่ามีผู้หนึ่งผู้ใดมีทางได้และทางเสียอันเป็นองค์ประกอบสำคัญของการพนันขันต่อแต่กลับปรากฏว่าจำเลยมีทางได้ทางเดียว โดยเก็บค่าเล่นจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ 10 บาท กรณีจึงไม่ใช่เป็นการพนันขันต่อ การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 มาตรา 4, 10, 12 เห็นว่าคดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยว่า จำเลยบังอาจเป็นผู้จัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล (วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ 28 ท้ายพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 โดยจำเลยเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ 10 บาท เพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลย โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน จำเลยให้การรับสารภาพ กรณีจึงฟังได้ว่า จำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล (วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ 28 เพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลยเมื่อจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน จำเลยจึงมีความผิดตามที่โจทก์ฟ้อง โดยไม่จำต้องให้ปรากฏจากฟ้องว่าผู้เล่นจะได้เล่นพนันเอาทรัพย์สินกันหรือไม่ เพราะแม้ผู้เล่นจะไม่ได้เล่นพนันเอาทรัพย์สินกัน การกระทำของจำเลยก็เป็นความผิดอยู่แล้ว ส่วนที่จำเลยฎีกาต่อไปว่า ข้อเท็จจริงปรากฏว่า โดยสภาพแล้วเครื่องเล่นวี.ดี.โอ.เกมเป็นเพียงเครื่องเล่นทางวิทยาศาสตร์ที่จัดให้เด็กเล่นเพื่อความเพลิดเพลิน และฝึกไหวพริบเด็กไม่ปรากฏว่าตามปกติได้ใช้เป็นเครื่องเล่นการพนันที่ใช้ไฟฟ้าจักรกลแล้วนับแต้มหรือเครื่องหมายต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นเป็นการแพ้ชนะเครื่องเล่นวี.ดี.โอ.เกมของกลางจึงไม่ใช่เครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข.ลำดับที่ 28 ท้ายพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง จึงต้องฟังว่า ของกลางดังกล่าวเป็นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ 28 ที่จำเลยฎีกาโต้เถียงว่าไม่ใช่เครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ 28จึงเป็นการฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษปรับจำเลย 700 บาท จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษานั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน.
