แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยฎีกาว่า การซื้อขายที่ดินและบ้านไม่ได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ย่อมตกเป็นโมฆะ จำเลยมิได้ให้การต่อสู้ไว้แต่ศาลชั้นต้น จึงเป็นข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้นต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 แม้เป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ก็ไม่มีเหตุสมควรที่ศาลฎีกาจะยกขึ้นวินิจฉัย
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยโอนที่ดินโฉนดเลขที่ 64495 ตำบลคลองกุ่ม อำเภอบางกะปิ กรุงเทพมหานครพร้อมด้วยสิ่งปลูกสร้างให้แก่โจทก์ ถ้าจำเลยไม่ไปโอนให้ถือเอาคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลย คำขอนอกจากนี้ให้ยกจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีมีประเด็นตามที่จำเลยฎีกาว่าการซื้อขายที่ดินและบ้านตามฟ้องเป็นนิติกรรมอำพรางหรือไม่ โจทก์นำสืบว่า จำเลยตกลงขายที่ดินโฉนดเลขที่ 64495 ตำบลคลองกุ่ม อำเภอบางกะปิ กรุงเทพมหานคร พร้อมด้วยบ้านตึกสองชั้นบนที่ดินให้โจทก์ในราคา 300,000 บาท ตามหนังสือสัญญาจะซื้อขายเอกสารหมาย จ.1พิเคราะห์แล้วเห็นว่าจำเลยก็นำสืบรับว่าได้ตกลงทำหนังสือสัญญาจะซื้อขายตามเอกสารหมาย จ.1 ให้โจทก์จริง ในทำนองว่าฝ่ายจำเลยต้องการขายที่ดินและบ้านตีใช้หนี้แทนนางซุนยิน แซ่เตีย มารดาจำเลยซึ่งเป็นลูกหนี้ค่าซื้อเพชรพลอยโจทก์เป็นเงิน 300,000 บาท นายนิพนธ์ แสงเดือนพนักงานธนาคารกรุงเทพ จำกัด สาขาถนนประดิพัทธ์ ซึ่งเป็นพยานจำเลยก็เบิกความเจือสมข้อนำสืบของโจทก์ว่า โจทก์จำเลยได้มาทำสัญญาซื้อขายที่พิพาทกันที่ธนาคารตามเอกสารหมาย จ.1 โดยนายนิพนธ์เป็นผู้แนะนำข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าจำเลยขายที่ดินและบ้านให้โจทก์ตามหนังสือสัญญาจะซื้อขายหมาย จ.1 โดยมีข้อตกลงว่าจะไปโอนกรรมสิทธิ์กันในภายหลังซึ่งเป็นการซื้อขายที่ดินและบ้านอย่างตรงไปตรงมา มิได้มีนิติกรรมใดที่ถูกอำพรางไว้เบื้องหลังการซื้อขายรายนี้เลย
ส่วนที่จำเลยฎีกาว่า การซื้อขายที่ดินและบ้านรายนี้เป็นการซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ เมื่อไม่ได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ยอมตกเป็นโมฆะนั้น เห็นว่าฎีกาข้อนี้จำเลยมิได้ให้การต่อสู้ไว้แต่ศาลชั้นต้น จึงเป็นข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้น ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2518 มาตรา 7แม้ปัญหาดังกล่าวเป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลฎีกาก็เห็นว่าไม่มีเหตุสมรที่จะยกขึ้นวินิจฉัย ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน ให้จำเลยใช้ค่าทนายความชั้นฎีกา 1,000 บาทแทนโจทก์
