แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเป็นเสมียนแผนกสรรพากรมีหน้าที่เขียนใบอนุญาตฆ่าสุกร มีผู้มาขอแก้วันเลื่อนวันฆ่าสุกรจำเลยก็ขูดแก้ให้โดยมิได้รับอนุญาตจากนายอำเภอมีผู้มีหน้าที่โดยตรงดังนี้มีผิดตาม ม.224 แต่ไม่เป็นผิดตาม ม.229
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยเป็นเสมียนแผนกสรรพากรมีหน้าที่เขียนใบอนุญาตฆ่าสุกร อ.ได้มาขออนุญาตฆ่าสุกร ๑ ตัวในวันที่ ๑๕ ธันวาคม จำเลยเขียนแลนำไปให้นายอำเภอเซ็นชื่อในใบอนุญาตแล้วมอบให้ อ.ไป ต่อมา อ.ได้นำใบอนุญาตเดิมมาขอให้จำเลยแก้เป็นวันที่ ๒๐ อ้างว่าวันที่ ๑๕ไม่ได้ฆ่าสุกรตามใบอนุญาต จำเลยก็แก้ให้โดยนายอำเภอมิได้ทราบ แลตามระเบียบการอนุญาตให้ฆ่าและเลื่อนการฆ่าเป็นอำนาจและหน้าที่นายอำเภอ ดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๒๔ ให้จำคุก ๔ เดือน
โจทก์อุทธรณ์ ขอให้ลงโทษตาม ม.๒๒๙
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าความผิดตาม ม. ๒๒๙ ต้องเป็นเจ้าพนักงานปลอมหนังสือซึ่งอยู่ในหน้าที่ของตนเป็นผู้ทำตามตำแหน่งจำเลยคดีนี้เป็นเสมียนไม่มีอำนาจโดยหน้าที่และตำแหน่งที่จะทำ ไม่ควรลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ จึงพิพากษายืน
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
