แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การกระทำของจำเลยเป็นกรรมและวาระเดียวกัน เมื่ออัยการเป็นโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษและศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย คดีถึงที่สุดแล้วผู้เสียหายจะมาฟ้องจำเลยหาว่าชิงทรัพย์ โดยใช้กำลังทำร้ายร่างกายอีกไม่ได้ เป็นฟ้องซ้ำต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา39(4)(อ้างฎีกาที่ 168/2489)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยชิงทรัพย์โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 298, 299
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าการกระทำของจำเลยครั้งนี้อัยการเป็นโจทก์ฟ้องจำเลยตามคดีอาญาดำที่ 408/2495 ฐานทำร้ายร่างกายศาลพิพากษาคดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์จะมาฟ้องคดีนี้อีกไม่ได้ เพราะเป็นการกระทำอันเดียวกัน ต้องห้ามตามวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4)พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นกรรมและวาระเดียวกันเมื่ออัยการเป็นโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษ และศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย คดีถึงที่สุดเด็ดขาดไปแล้ว โจทก์จะนำคดีอันเดียวกันนี้มาฟ้องเป็นคดีนี้อีกไม่ได้ จึงพิพากษายืน
