แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาเช่าที่มีข้อห้ามว่ามีไห้เช่าช่วงด้วยนั้น ถ้าผู้เช่าทำผิดสัญญาเอกไปไห้เช่าช่วง ผู้เช่าย่อมมีสิทธิเลิกสัญญาได้และผู้เช่าช่วงไม่มีสิทธิที่จะหยู่ไนที่เช่านั้นต่อไป.
ย่อยาว
ได้ความว่าตึกรายพิพาท เดิมนายวิถินเช่าจากโจทมีข้อห้ามมิไห้เช่าช่วง นายวิถินไห้จำเลยเช่าช่วงไปโจทถือว่านายวิถินผิดสัญญา จึงเลิกสัญญากับนายวิถินแต่นายวิถินมาขอเช่าหยู่ต่อไปโดยยอมเสียเงินกินเปล่า ๑๕๐๐ บาท และทำสัญญาเช่ากันไหม่ โจทจึงฟ้องขอไห้ขับไล่จำเลย
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสายกฟ้อง
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสากลับไห้จำเลยทั้งสอง ออกจากตึกรายพิพาทพายไน ๑๕ วัน
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่าเรื่องนี้สัญญาเช่าระหว่างโจทกับนายวิถินฉบับเดิมได้เลิกกันไปแล้วโดยนายวิถินทำผิดสัญญา เพราะไห้จำเลยเช่าช่วง โจทกับนายวิถินตามสัญญาฉบับเดิมจึงไม่มีสิทธิหย่างไดที่จะหยู่ไนที่ของโจท เพราะแม้แต่นายวิถินก็ไม่มีสิทธิที่จะหยู่ได้พิพากสายืน.
