แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
ศาลเดิมสั่งให้ผู้อุทธรณ์ซึ่งแพ้คดีวางเงินค่าธรรมเนียมซึ่งผู้ชณะคดีจะได้รับภายใน ๑๐ วันแต่ลงบาญชีนัดให้ผู้อุทธรณ์นำเงินมาวางศาลเกินกำหนดตามคำสั่งในท้ายฟ้องอุทธรณ์ไป ๒ วันครั้นถึงวันในบาญชีนัดผู้อุทธรณ์จึงนำเงินค่าธรรมเนียมมาวางตามคำสั่ง ศาลเดิมเห็นว่าการที่ลงบาญชีนัดให้ผู้อุทธรณ์นำเงินวางศาลผิดไป ๒ วันนั้นเปนเหตุให้ผู้อุทธรณ์เข้าใจผิด จึงสั่งให้ผู้อุทธรณ์วางเงินตามในบาญชีนัดได้ แลรับอุทธรณ์ส่งสำนวนยังศาลอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าศาลเดิมไม่มีอำนาจยึดเวลาให้ผู้อุทธรณ์จนเกินกฎหมายไปได้จึงมีคำสั่งให้ยกอุทธรณ์ของผู้อุทธรณ์เสีย
ฎีกาวินิจฉัยว่าตามพระราชบัญญัติพิจารณาความแพ่งมาตรา ๑๔๐ ศาลมีอำนาจขยายเวลาเมื่อมีเหตุพิเศษเช่นนี้ได้ จึงพิพากษายกคำสั่งศาลอุทธรณ์เสีย ให้รับฟ้องอุทธรณ์ของผู้อุทธรณ์ไว้พิจารณาต่อไป
