แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฎีกาของจำเลยที่โต้เถียงว่าจำเลยได้พิพาทกันและทำยอมแบ่งที่ดินกันระหว่างจำเลยซึ่งศาลได้พิพากษาตามยอมไปแล้ว ศาลจะกลับมาพิพากษาให้จำเลยแพ้คดีโจทก์ไม่ได้นั้น เป็นฎีกาที่ไม่มีสาระไม่มีกฎหมายใดสนับสนุน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินโฉนดเลขที่ 479 นางสิวลั่นจำเลยได้ยื่นคำร้องขอแสดงกรรมสิทธิที่ดินโฉนดเลขที่ 469 นางนุ้ยจำเลยคัดค้าน แล้วจำเลยสองคนนี้ทำยอมความกันแบ่งที่ดินซึ่งเป็นที่ส่วนหนึ่งในเขตโฉนดของโจทก์ ขอให้ศาลแสดงว่าที่ดังกล่าวเป็นของโจทก์และให้ขับไล่ จำเลยต่อสู้กรรมสิทธิและอื่น ๆ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 และที่ 3 ฎีกา โดยผู้พิพากษาผู้พิจารณาอนุญาตให้จำเลยที่ 2 ฎีกาในข้อเท็จจริง ส่วนฎีกาของจำเลยที่ 3 ศาลชั้นต้นสั่งรับโดยอ้างว่าเป็นข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฎีกาของจำเลยที่ 2 นั้นเห็นพ้องกับศาลล่างส่วนฎีกาของจำเลยที่ 3 ที่กล่าวว่า ฯลฯ จำเลยได้ทำยอมแบ่งที่ดินและศาลได้พิพากษาแล้ว จะกลับมาพิพากษาให้จำเลยแพ้คดีโจทก์ไม่ได้นั้นเห็นว่าข้อเถียงของจำเลยไม่เป็นสาระ ไม่มีกฎหมายสนับสนุน ส่วนฎีกาข้ออื่นโต้เถียงในข้อเท็จจริง
พิพากษายืน
