แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องจำเลยขอให้ชำระค่าเช่าที่ค้างและตั้งแต่วันฟ้องจนกว่าจะส่งมอบสถานที่เช่าแก่โจทก์ จำเลยก็มิได้ต่อสู้ว่าจำเลยไม่ได้อยู่ในสถานที่เช่า จนศาลพิพากษาให้จำเลยชำระค่าเช่าตามฟ้องโจทก์ และบังคับจำเลยตามคำพิพากษาแล้ว จำเลยจะกลับมาเถียงในชั้นบังคับคดีว่าโจทก์ไม่มีสิทธิบังคับเอาค่าเช่าดังกล่าวแล้วจากจำเลยเพราะมีคนอื่นเช่าไป และจำเลยไม่เคยครอบครองสถานที่เช่า ดังนี้เป็นการเถียงฝืนคำพิพากษาและคำบังคับคดีที่ออกบังคับแก่จำเลยย่อมฟังไม่ได้
การปลดหนี้ค่าเช่าบ้านซึ่งมีคำพิพากษาให้ใช้หนี้นั้นแล้ว ต้องทำเป็นหนังสือ หนังสือที่โจทก์มีถึงคนภายนอกไม่ใช่หนังสือที่จำเลยจะอ้างได้ว่าเป็นหนังสือปลดหนี้ที่โจทก์ทำให้จำเลย
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลแพ่งพิพากษาให้จำเลยชำระเงินค่าเช่าที่ค้างเป็นเงิน 29,000 บาท และค่าเช่าแต่วันฟ้องในอัตราเดือนละ 2,000 บาทจนกว่าจำเลยจะจัดการส่งมอบบ้านเช่าคืนแก่โจทก์
ในชั้นบังคับคดี จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ 16,489 บาท 79 สตางค์โจทก์จึงขอให้ศาลออกหมายบังคับคดี ศาลออกให้ตามคำขอของโจทก์
จำเลยยื่นคำร้องของดการบังคับคดีโดยอ้างเหตุ 2 ประการ คือ
1. โจทก์ได้ลดค่าเช่าให้จำเลยจากเดือนละ 2,000 บาทคงเหลือเดือนละ 1,000 บาท เงินที่จำเลยชำระ 16,489 บาท 79 สตางค์ จึงครบจำนวนค่าเช่าที่ค้าง
2. ค่าเช่าจากวันฟ้องนั้น จำเลยได้ออกจากสถานที่เช่าไปตั้งแต่คุณหญิงพงาฯ เข้ามาอยู่ในสถานที่เช่าแล้ว และโจทก์ได้ไปฟ้องเรียกค่าเช่าจากคุณหญิงพงาฯ สำนวนหนึ่งแล้ว
ศาลแพ่งไต่สวนแล้ว สั่งยกคำร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยอ้างว่า โจทก์ลดค่าเช่าที่ค้างให้แก่จำเลยเหลือเดือนละ 1,000 บาท อันเป็นการปลดหนี้นั้น ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 340 วรรคสอง จะต้องทำเป็นหนังสือ หนังสือที่จำเลยอ้างเป็นหนังสือโจทก์ถึงนายเลียง ไชยกาลหาใช่เป็นหนังสือปลดหนี้ที่จำเลยจะพึงอ้างได้ว่า โจทก์ทำให้แก่ตนไม่ ฉะนั้นจะฟังหนังสือฉบับนี้เป็นหลักฐานว่าโจทก์ยอมปลดหนี้ให้แก่จำเลยยังไม่ได้
ส่วนเรื่องค่าเช่านับแต่วันฟ้องนั้น ในชั้นโจทก์ฟ้องคดีขอให้ศาลบังคับเอาแก่จำเลย จำเลยมิได้ต่อสู้เลยว่า จำเลยไม่ได้อยู่ในสถานที่เช่า จนศาลได้พิพากษาบังคับจำเลย และปัญหาข้อนี้ได้เป็นอันยุติไปแล้ว จำเลยจะกลับมาเถียงในชั้นบังคับคดีว่าโจทก์ไม่มีสิทธิบังคับเอาค่าเช่าจากจำเลย เพราะคุณหญิงพงาเช่าไป และจำเลยไม่ได้ครอบครองสถานที่เช่า อันเป็นการเถียงฝืนคำพิพากษาและคำบังคับคดีที่ออกบังคับแก่จำเลยเช่นนี้ ย่อมฟังไม่ได้
พิพากษายืน
