แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยออกเช็คโดยมิได้ลงวันที่ในเช็ค ย่อมถือไม่ได้ว่ามีวันที่ผู้ออกกระทำผิด แม้จำเลยจะยินยอมให้โจทก์ร่วมลงวันที่ในเช็คในภายหลังตามวันที่ตกลงกันโดยจำเลยลงชื่อกำกับในรายการวันที่ไว้ให้ก็หามีผลให้ถือว่าเป็นเช็คมีวันที่จำเลยกระทำผิดไม่ คงมีผลเพียงให้เช็คนั้นมีรายการสมบูรณ์ฟ้องร้องบังคับคดีกันได้ในทางแพ่งเท่านั้น จำเลยไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 จำเลยให้การปฏิเสธระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้น ผู้เสียหายขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาต ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่า จำเลยออกเช็คพิพาทให้โจทก์ร่วมเพื่อชำระหนี้โดยจำเลยมิได้ลงวันที่ในเช็คนั้นเมื่อโจทก์ร่วมนำเช็คไปเข้าบัญชีเพื่อเรียกเก็บเงิน ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินโดยแจ้งว่า “บัญชีปิดแล้ว” คดีมีปัญหาวินิจฉัยในชั้นนี้ตามฎีกาของโจทก์ว่า การที่จำเลยเป็นผู้บอกให้โจทก์ร่วมลงวันที่ในเช็คพิพาทโดยจำเลยได้ลงชื่อกำกับในรายการวันที่ล่วงหน้าไว้ให้ แล้วต่อมาโจทก์ร่วมได้ลงวันที่ในเช็คนั้นตามที่ตกลงกันจะถือว่าเช็คพิพาทมีวันที่อันจะทำให้จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 หรือไม่พิเคราะห์แล้วเห็นว่า การที่จำเลยออกเช็คพิพาทโดยไม่ลงวันที่ย่อมถือไม่ได้ว่ามีวันที่ผู้ออกเช็คกระทำผิด แม้จำเลยจะยินยอมให้นายวิสุทธิ์ ปัญจะ หุ้นส่วนผู้จัดการของโจทก์ร่วม ลงวันที่ในเช็คพิพาทในภายหลังตามวันที่ได้ตกลงกันโดยจำเลยลงชื่อกำกับในรายการวันที่ให้ก็ตาม หามีผลให้ถือว่าเป็นเช็คมีวันที่จำเลยกระทำผิดได้ไม่ คงมีผลเพียงให้เช็คนั้นมีรายการสมบูรณ์ฟ้องร้องบังคับคดีกันได้ในทางแพ่งเท่านั้น ไม่มีผลที่จะปรับเป็นความผิดอาญาตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497มาตรา 3 จำเลยจึงไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติดังกล่าว ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษายกฟ้องโจทก์มานั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย”
พิพากษายืน