แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
การที่ศาลจะอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องหรือไม่นั้น ย่อมอยู่ในดุลพินิจของศาลโดยพิจารณาจากพฤติการณ์และเหตุผลอื่นทั่วไปในคดีประกอบกัน
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้อง และพิพากษาว่าการกระทำของจำเลยที่ 1 ไม่เป็นละเมิด และคดีโจทก์ขาดอายุความ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนโจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “การที่ศาลอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องหรือไม่นั้น ย่อมอยู่ในดุลพินิจของศาลโดยพิจารณาจากพฤติการณ์และเหตุผลอื่นโดยทั่วไปในคดีประกอบด้วย คดีนี้โจทก์เคยฟ้องจำเลยที่ 1 เกี่ยวกับที่พิพาทกันมาครั้งหนึ่ง และศาลฎีกาพิพากษาคดีถึงที่สุดแล้วว่าที่พิพาทเป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดินโจทก์จึงย่อมรู้ถึงอำนาจและหน้าที่ของจำเลยที่ 1 และสิทธิของโจทก์เองเกี่ยวกับที่พิพาทดี เมื่อพิเคราะห์ถึงพฤติการณ์แห่งคดีประกอบกับคำคัดค้านของจำเลยที่ 1 แล้ว เห็นว่าที่ศาลล่างทั้งสองใช้ดุลพินิจไม่อนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องนั้นชอบด้วยเหตุผลและรูปคดีแล้ว”
พิพากษายืน
