แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยให้การว่า ฟ้องโจทก์ขาดอายุความ เนื่องจากสิทธิเรียกร้องให้จำเลยชำระหนี้ค่าใช้บริการโทรศัพท์ตามฟ้องเริ่มวันที่ 1 เมษายน2526 โจทก์ฟ้องเกินกำหนดไม่อาจบังคับจำเลยได้ คำให้การดังกล่าวได้แสดงเหตุแห่งการขาดอายุความแล้ว
ผู้ใช้บริการวิทยุโทรศัพท์ระหว่างประเทศของโจทก์ โดยเครื่องโทรศัพท์ที่เช่าจากองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยผ่านเครื่องวิทยุโทรศัพท์ของโจทก์ จะต้องเสียค่าบริการตามอัตราที่โจทก์กำหนดไว้ ค่าบริการดังกล่าวก็คือสินจ้างนั่นเอง ถือได้ว่าโจทก์เป็นผู้ค้าในการรับทำการงานต่าง ๆ เมื่อโจทก์เรียกเอาสินจ้างอันพึงจะได้รับในการนั้นจากจำเลย สิทธิเรียกร้องดังกล่าวจึงมีอายุความ 2 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165(7).
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นผู้เช่าโทรศัพท์จากองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยเมื่อระหว่างวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๒๖ ถึงวันที่ ๒๑ เมษายน๒๕๒๖ มีการใช้บริการของโจทก์พูดวิทยุโทรศัพท์ต่างประเทศจากหมายเลขที่จำเลยเป็นผู้เช่าจำนวน ๖ ครั้ง เป็นเงิน ๕,๒๐๐ บาท โจทก์ทวงถามให้จำเลยชำระเงินจำนวนดังกล่าวแล้ว จำเลยเพิกเฉย ขอให้พิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่า จำเลยไม่เคยติดค้างค่าใช้บริการโทรศัพท์ตามฟ้องและฟ้องโจทก์ขาดอายุความ สิทธิเรียกร้องให้จำเลยชำระหนี้เริ่มวันที่ ๑ เมษายน ๒๕๒๖ โจทก์ฟ้องเกินกำหนดไม่อาจบังคับจำเลยได้
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า จำเลยยังไม่ได้ชำระค่าใช้บริการโทรศัพท์แก่โจทก์ แต่คดีของโจทก์ขาดอายุความ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว โจทก์ฎีกาประการแรกว่าที่ศาลชั้นต้นกำหนดประเด็นข้อพิพาทเรื่องอายุความไว้นั้นไม่ถูกต้องเพราะจำเลยมิได้แสดงเหตุแห่งการขาดอายุความไว้ในคำให้การ จึงเป็นคำให้การที่ไม่ชอบ ไม่เป็นประเด็นข้อพิพาทในเรื่องอายุความพิเคราะห์แล้ว จำเลยให้การว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความเนื่องจากสิทธิเรียกร้องให้จำเลยชำระหนี้ค่าใช้บริการโทรศัพท์ตามฟ้อง เริ่มวันที่๑ เมษายน ๒๕๒๖ โจทก์ฟ้องเกินกำหนดไม่อาจบังคับจำเลยได้ศาลฎีกาเห็นว่า คำให้การจำเลยดังกล่าวได้แสดงเหตุแห่งการขาดอายุความแล้ว ที่ศาลชั้นต้นกำหนดประเด็นข้อพิพาทเรื่องอายุความจึงชอบแล้ว
โจทก์ฎีกาประการสุดท้ายว่า คดีของโจทก์ไม่ขาดอายุความ ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลมีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการให้บริการและการปฏิบัติการด้านไปรษณีย์และโทรคมนาคมเพื่อความสะดวกแก่ประชาชนแม้โจทก์จะเป็นรัฐวิสาหกิจ แต่ผู้ใช้บริการวิทยุโทรศัพท์ระหว่างประเทศของโจทก์โดยเครื่องโทรศัพท์ที่เช่าจากองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยผ่านเครื่องวิทยุโทรศัพท์ของโจทก์จะต้องเสียค่าบริการตามอัตราที่โจทก์กำหนดไว้ ค่าบริการดังกล่าวก็คือสินจ้างนั่นเองดังนี้ถือได้ว่าโจทก์เป็นผู้ค้าในการรับทำการงานต่าง ๆ เมื่อโจทก์เรียกเอาสินจ้างอันจะพึงได้รับในการนั้นจากจำเลย สิทธิเรียกร้องดังกล่าวจึงมีอายุความ ๒ ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา๑๖๕(๗) ข้อเท็จจริงได้ความว่าสิทธิเรียกร้องของโจทก์อันมีต่อจำเลยครั้งหลังสุดเริ่มตั้งแต่วันที่ ๒๑ เมษายน ๒๕๒๖ โจทก์มาฟ้องคดีนี้เมื่อวันที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๒๙ เป็นเวลาเกิน ๒ ปี คดีโจทก์จึงขาดอายุความ
พิพากษายืน.
