แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใช้มีดเล็กยาวประมาณ 1 คืบแทงไปเพียงทีเดียว ในขณะที่กำลังวิวาทกัน เป็นการฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ฟ้องฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาพิจารณาได้ความว่า ฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ลงโทษได้ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงทางพิจารณาต่างกับฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงนายแดง ๑ ที นายแดงถึงแก่ความตายในวันนั้น ขอให้ลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาศาลชั้นต้นพิพากษาได้ความว่าจำเลยกับนายแดงเกิดวิวาทกันมาก่อน นายแดงได้ท้าทายจำเลยให้ออกมาสู้กันและได้ด่าจำเลยหลายคำจำเลยอดโทสะไม่ได้จึงแทงนายแดง ๑ ทีทั้งที่มีผู้ห้ามอยู่แล้ว เห็นว่าจำเลยมีเจตนาฆ่านายแดงแต่เป็นโดยบันดานโทสะ จึงพิพากษาลงโทษตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๔๙-๕๕, จำคุก ๗ ปี ๖ เดือน
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นการฆ่าคนตายโดยเจตนา และไม่ใช่ถูกยั่วโทสะ เพราะปรากฏว่าต่างฝ่ายสมัครใจวิวาททำร้ายกัน จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๕๑,๕๙ จำคุก ๔ ปี
โจทก์ จำเลยฎีกาศาลฎีกาเห็นว่าข้อเท็จจริงได้ความชัดว่าเป็นเรื่องสมัครใจวิวาททำร้ายกัน ที่จำเลยใช้มีดแทงไปก็เป็นในขณะที่กำลังวิวามกัน จึงเป็นการฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ส่วนข้อที่ศาลอุทธรณ์ลดโทษให้จำเลยก็ชอบแง้ว เพราะเหตุปราณีตามมาตรา ๕๙ ไม่จำกัดแต่ในเรื่องที่จำเลยให้การรับอย่างเดียวยังเหตุอื่นๆ ที่ศาลจะพิเคราะห์เห็นสมควรลดได้ ส่วนฎีกาจำเลยนั้น เรื่องนี้โจทย์ฟ้องฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ทางพิจารณาได้ความว่าด่าคนตายโดยไม่เจตนา ศาลลงโทษได้ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง จึงพิพากษายืน
