แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่โจทก์ฟ้องระบุจำนวนผิ่นและราคาซื้อขายในท้องที่เกิดเหตุไว้ชัดแจ้งแล้ว จำเลยให้การรับสารภาพว่าได้มีฝิ่นจริงดังที่โจทก์ฟ้อง ย่อมหมายถึงจำเลยรับสารภาพถึงเรื่องราคาฝิ่นตามฟ้องด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีฝิ่นสุกผิดกฎหมายไว้ในความครอบครอง ๕๗๙ กรัม โดยมิได้รับอนุญาตตาม พ.ร.บ.ฝิ่น ๒๔๗๒ ราคาฝิ่นซึ่งรัฐฐาลขายในท้องทีและในเวลาเกิดเหตุกรัมละ ๔ บาท ก่อนคดีนี้จำเลยเคยต้องโทษมาแลบ้วและพ้นโทษยังไม่เกิน ๕ ปี ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ฝิ่นและเพิ่มโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๗๒ และริบของกลางจำเลยยื่นคำให้การว่า ทราบฟ้องของโจทก์แล้วขอรับสารภาพว่าจำเลยได้มีฝิ่นจริงตามฟ้องของโจทก์ และเคยต้องโทษจริงดังฟ้อง กับอ้างคุณความดี ขอให้ปรับสถานเดียว
ศาลอุทธรณ์เห็นพ้องกับศาลชั้นต้นที่พิพากษาปรับ ๕ เท่า ราคาฝิ่นเป็นเงิน ๑๑,๕๘๐ บาท เพิ่มโทษ ๑ ใน ๓ เป็นปรับ ๑๕,๔๔๐ บาท ลดกึ่งหนึ่งคงปรับ ๗,๗๒๐ บาท หากจำแทนให้จำ ๑ ปีของกลางริบ
จำเลยฎีกาเป็นปัญหาว่า เรื่องราคาฝิ่นกรัมละ ๔ บาทตามฟ้องของโจทก์นั้น จำเลยมิได้ให้การรับ เมื่อโจทก์สืบไม่สม ศาลต้องปรับตามอัตราขั้นต่ำเพียง ๕๐ บาทเท่านั้น
ศาลฎีกาวินิจฉัยวา พิเคราะห์ตามฟ้องและตามคำให้การของจำเลยแล้วเห็นว่า คำรับสารภาพของจำเลยดังกล่าวย่อมหมายถึงเรื่องราคาฝิ่นด้วย คำให้การของจำเลยจึงเป็นคำรับสารภาพตามฟ้องของโจทก์ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๗๖
พิพากษายืน
