แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่ศาลยกฟ้องแล้วโจทก์ฎีกานั้น เมื่อจำเลยต้องการให้ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม ก็กล่าวในแก้ฎีกาขึ้นมาได้ ไม่ต้องทำเป็นฎีกา เพราะปัญหาที่ว่าฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมหรือไม่นั้น ศาลย่อมต้องพิเคราะห์อยู่แล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้มีดพร้าทำร้ายร่างกายนายมะ เนื่องแต่กรณีวิวาท นายมะถูกจำเลยทำร้ายมีบาดเจ็บสาหัสขาดใจตายเพราะพิษบาดแผลในคืนนั้นเอง ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๒๕๑
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยกระทำไปเพียงเพื่อป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง ปล่อยจำเลย
โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จำเลยฎีกาคัดค้านข้อกฎหมายต่อมาว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมตามข้อต่อสู้เดิม ซึ่งศาลชั้นต้นได้สั่งรับขึ้นมา
ศาลฎีกาเห็นว่า ในปัญหาข้อกฎหมายเรื่องฟ้องเคลือบคลุมนั้น ศาลย่อมมีหน้าที่จะต้องพิเคราะห์อยู่แล้วแม้จำเลยจะจะไม่ได้ยกขึ้นต่อสู้ก็ดี ในเรื่องนี้หากศาลอุทธรณ์จะได้เห็นชอบด้วยกับคำวินิจฉัยของศาลชั้นต้น จำเลยประสงค์จะเตือนศาลฎีกาในปัญหาข้อนี้ เพียงแต่กล่าวไว้ในคำแก้ฎีกาก็พอแล้ว หาจำต้องทำเป็นฎีกาขึ้นมาไม่ และศาลฎีกาเห็นว่า ตามฟ้องของโจทก์ประกอบด้วยบทมาตราที่โจทก์อ้างเป็นที่เข้าใจได้ชัดเจนแล้วว่า โจทก์ประสงค์ให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ในที่สุดฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้กระทำการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
