แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าจำเลยเป็นเจ้ามือหรือหัวเบี้ยในการเล่นโปปั่นได้ความว่าจำเลยเป็นลูกค้าก็ลงโทษได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกัน+เล่นการพะนันโปปั่นและโดยฉะเพาะหาว่านางแม้นจำเลยเป็นเจ้ามือและนางจุยจำเลยเป็นหัวเบี้ยรับกินรับใช้ ขอให้ลงโทษ
ฉะเพาะตัวนางแม้น,นางจุย ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า แม้จะให้การรับว่า ลักเล่นการพะนันฐานเป็นลูกค้าก็ดี แต่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้งสองเป็นเจ้ามือและหัวเบี้ย และไม่มีพะยานมาสืบให้ฟังได้ว่า จำเลยเป็นเจ้ามือและหัวเบี้ยดังฟ้อง ลงโทษจำเลยไม่ได้ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๔๒ วรรค ๒,๓ เพราะข้อเท็จจริงที่จำเลยรับต่างกับฟ้องและโจทก์ไม่ประสงค์ให้ลงโทษจำเลยในฐานเป็นลูกค้า พิพากษาปล่อยจำเลยทั้งสองนี้ไป
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ลงโทษจำเลยทั้งสองด้วย
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ไม่มีเหตุที่จะถือว่าข้อเท็จจริงที่ปรากฎตามทางพิจารณาต่างกับฟ้อง การที่โจทก์พยายามสืบเพื่อให้เห็นว่า จำเลยเป็นเจ้ามือหรือหัวเบี้ยเป็นเพียงเรื่องที่โจทก์ต้องการให้ศาลลงโทษจำเลยให้หนักไม่พอที่จะฟังว่าโจทก์ไม่มีความประสงค์ให้ลงโทษฐานเป็นลูกค้า จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
