แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่2และที่3กับจำเลยที่4จ้างจำเลยที่1ต่อเติมอาคารทำให้อาคารโจทก์ได้รับความเสียหายจำเลยที่2ที่3และที่4เป็นผู้ผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำเพราะเป็นการต่อเติมอาคารโดยไม่ได้รับอนุญาตจากทางราชการประกอบกับไม่ปรากฎแน่ชัดว่าความเสียหายของโจทก์เกิดขึ้นเพราะการกระทำของจำเลยคนใดจำเลยทั้งสี่จึงต้องร่วมกันชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา428และมาตรา432วรรคหนึ่ง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ตึกแถว 3 ชั้นห้องเลขที่ 57/4 ซึ่งอยู่บนที่ดินโฉนดเลขที่ 10679 เมื่อประมาณเดือนเมษายน 2533 จำเลยที่ 1 ได้รับจ้างจากจำเลยที่ 2 ถึงที่ 4ทำการต่อเติมตึกแถวห้องเลขที่ 57/3 ซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยที่ 2และอยู่ในความครอบครองของจำเลยที่ 3 กับตึกแถวห้องเลขที่ 57/5ซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยที่ 4 ตึกแถวทั้งสองห้องดังกล่าวอยู่ขนาบข้างตึกแถวห้องของโจทก์ จำเลยที่ 1 ต่อเติมตึกแถวทั้งสองห้องดังกล่าวโดยเพิ่มชั้นของตึกแถวโดยมิได้ทำฐานรากรองรับส่วนที่ต่อเติมทำให้ตึกแถวห้องของโจทก์ทรุดตัวและแตกร้าว หากปล่อยไว้หรือมีการต่อเติมเพิ่มชั้นต่อไปจะทำให้ตึกแถวห้องของโจทก์แตกร้าวเพิ่มขึ้นและจะทำให้พังทลายลงมาได้ในอนาคตต้องซ่อมแซมคิดเป็นเงิน481,591 บาท โจทก์แจ้งให้จำเลยทั้งสี่ระงับการต่อเติมตึกแถวและใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์แล้ว แต่จำเลยทั้งสี่เพิกเฉย ขอให้บังคับจำเลยทั้งสี่รื้อถอนที่ต่อเติมเพิ่มชั้นทั้งหมด และร่วมกันใช้ค่าเสียหายจำนวน 481,591 บาท แก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยที่ 1 ให้การว่า จำเลยที่ 1 ผู้รับจ้างได้กระทำตามคำสั่งนายจ้างโดยมิได้กระทำนอกเหนือไปจากคำสั่งของนายจ้างจึงไม่ต้องรับผิดตามฟ้อง ขอให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 ให้การว่า จำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 มิได้กระทำการตามที่โจทก์อ้าง ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสี่ร่วมกันใช้ค่าเสียหายจำนวน400,000 บาท แก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีนับแต่วันฟ้อง (วันที่ 7 กันยายน 2533) จนกว่าจะชำระเสร็จ ให้จำเลยที่ 2 และที่ 3 รื้อถอนตึกแถวห้องเลขที่ 57/3 และให้จำเลยที่ 4 รื้อถอนตึกแถวห้องเลขที่ 57/5 ตรอกวัดบรมนิวาส แขวงรองเมืองเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร ส่วนที่ต่อเติมตั้งแต่ชั้นสองขึ้นไปทั้งหมดภายใน 30 วัน
จำเลย ทั้ง สี่ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
จำเลย ทั้ง สี่ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยทั้งสี่เป็นข้อต่อไปว่า จำเลยคนใดเป็นผู้ก่อให้เกิดความเสียหายและจำต้องรับผิดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์หรือไม่ ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยที่ 2 และที่ 3 กับจำเลยที่ 4 จ้างจำเลยที่ 1 ต่อเติมอาคาร ทำให้อาคารโจทก์ได้รับความเสียหาย จำเลยที่ 2ที่ 3 และที่ 4 เป็นผู้ผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำเพราะเป็นการต่อเติมอาคารโดยไม่ได้รับอนุญาตจากทางราชการ ประกอบกับไม่ปรากฎแน่ชัดว่าความเสียหายของโจทก์เกิดขึ้นเพราะการกระทำของจำเลยคนใด จำเลยทั้งสี่จึงต้องร่วมกันชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 428 และมาตรา 432 วรรคหนึ่ง
พิพากษายืน
