แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อปรากฏมีทายาทอันดับแรกตามมาตรา 1629 แล้วทายาทที่อยู่ในลำดับถัดลงไป ก็ไม่มีสิทธิในทรัพย์มรดกของผู้ตายตามมาตรา 1630 วรรคแรก
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า ที่ดิน 2 แปลงเฉพาะส่วนของนายปีพี่ชายโจทก์โค 6 ตัวและเกวียน 1 เล่มเป็นมรดกของนายปี ตกได้แก่โจทก์ ซึ่งเป็นทายาทโดยธรรมของนายปี จำเลยได้เอาโฉนด โคและเกวียนไปจากโจทก์ขอให้ศาลแสดงว่าที่ดินเป็นของโจทก์และเพิกถอนชื่อจำเลยออกจากโฉนดและให้คืนโคและเกวียนด้วย
จำเลยให้การว่า จำเลยแต่งงานกับนายปีเกิดบุตรด้วยกัน คือเด็กชายบุญศรี ทรัพย์ที่พิพาทเป็นของนายปี และจำเลย นายปีได้ยกให้แก่จำเลยและเด็กชายบุญศรีหมดแล้ว
ระหว่างพิจารณาเด็กชายบุญศรียื่นคำร้องขอเป็นจำเลยร่วมแล้วภายหลังตาย นางใยจำเลยรับมรดกความต่อมา
ศาลชั้นต้นฟังว่า ทรัพย์พิพาทเป็นมรดกของนายปี นอกจากที่ดินที่ไม่มีหนังสือสำคัญเป็นของนายปีและโจทก์ร่วมกัน ส่วนเด็กชายบุญศรีฟังว่าเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมายของนายปี และเป็นผู้รับมรดกของนายปีทั้งหมด พิพากษาให้แบ่งที่ดินตามเส้นสีแดงแผนที่ 1 ระหว่างโจทก์กับนายปีคนละส่วน ส่วนของนายปีตกได้แก่เด็กชายบุญศรี ๆ ตาย ตกได้แก่จำเลย ทรัพย์นอกนั้นยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกา เห็นว่า นายปีได้เลี้ยงดูเด็กชายบุญศรีตลอดมาแสดงว่าได้รับรองเด็กชายบุญศรีเป็นบุตรของตน เด็กชายบุญศรีจึงมีสิทธิได้รับมรดกของนายปี ในฐานะผู้สืบสันดานตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1627, 1629(1) โจทก์ผู้เป็นทายาทในลำดับลงไป ไม่มีสิทธิในทรัพย์มรดกของนายปีเลย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1630วรรคแรก
พิพากษายืน
