แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กรณีผิดสัญญาประกันต่อศาล ศาลสั่งปรับผู้ประกัน ผู้ประกันยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนผู้ประกันจะฎีกาไม่ได้ เพราะคำสั่งของศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119.
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองฐานพยายามฆ่าผู้อื่น ระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้นผู้ประกันยื่นคำร้องขอให้ปล่อยตัวจำเลยทั้งสองชั่วคราว ศาลชั้นต้นอนุญาตตีราคาประกันเป็นเงินคนละ 170,000 บาท จำเลยที่ 2 ไม่มาศาลในวันนัดสืบพยานโจทก์ศาลชั้นต้นสั่งปรับผู้ประกันและออกหมายจับจำเลยที่ 2 ผู้ประกันอุทธรณ์ฎีกา ในที่สุดศาลฎีกาพิพากษาปรับผู้ประกันเป็นเงิน165,000 บาท ต่อมาผู้ประกันมอบฉันทะให้ทนายความของผู้ประกันนำตัวจำเลยที่ 2 มาศาลและยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ
ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง
ผู้ประกันอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน
คดีอยู่ในระหว่างอายุฎีกา ผู้ประกันถึงแก่ความตาย ผู้จัดการมรดกของผู้ตายยื่นคำร้องขอเข้าดำเนินคดีต่างผู้ตาย ศาลชั้นต้นอนุญาต
ผู้ประกันฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า คดีนี้เป็นกรณีผิดสัญญาประกันต่อศาล ศาลสั่งปรับผู้ประกัน ผู้ประกันนำตัวจำเลยที่ 2มาส่งศาลและยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน เช่นนี้ ผู้ประกันจะฎีกาไม่ได้เพราะคำสั่งของศาลอุทธรณ์ภาค 2 เป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119 ซึ่งได้แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา(ฉบับที่ 17) พ.ศ. 2532 มาตรา 4
พิพากษายกฎีกาของผู้ประกัน.
