แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โฉนดเปนหนังสือสำคัญในราชการ วิธีพิจารณาอาญากำหนดอายุความนับโทษคั่นสูงเปนเกณฑ์
ย่อยาว
เมื่อประมาณ ๖ ปีเศษมานี้ จำเลยไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานทะเบียนที่ดินว่าเปนนายอิน นางพัน เจ้าของที่ดินโฉนดที่ ๖๐ ต้องการขายฝากที่ดินให้แก่ อ. เจ้าพนักงานหลงเชื่อจึงทำสัญญาให้ ป. จำเลยลงลายมือปลอมเปน นายอิน ต. จำเลยเปนนางพันใน สัญญาแลหลังโฉนดภายหลัง จำเลยไปไถ่คืนมาแต่ โจทก์พึ่งมาฟ้อง จำเลยเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๐ ขอให้ลงโทษ
ปัญหามีว่า ฟ้องโจทก์จะขาดอายุความหรือไม่
ฎีกาตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ว่า โฉนดเปนหนังสือสำคัญในราชการ ความผิดของจำเลยต้องด้วยมาตรา ๒๒๕ ข้อ ๒ ซึ่งมีกำหนดโทษอย่างสูงถึง ๑๐ ปี เพราะฉะนั้น โจทก์ฟ้องจำเลยได้ภายใน ๑๕ ปี ตาม ม. ๗๘ ข้อ ๒ แลข้อที่ จำเลยต่อสู้ว่าไม่มีใครเสียหายนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าเรื่องปลอมหนังสือไม่ต้องมีการเสียหายเกิดขึ้น เพียงแต่สามารถอาจทำให้เสียหายตาม ม. ๒๒๒ ก็เปนความผิดแล้ว อ. ผู้รับซื้อฝากอาจจะเสียหายได้ จึง พิพากษาให้จำคุกจำเลยคนละ ๑ ปี ๖ เดือน
