แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้จำเลยและผู้ตายจะได้โต้เถียงกันก่อน แต่การโต้เถียงก็หาใช่เป็นเรื่องที่ทั้งสองฝ่ายสมัครใจทำร้ายซึ่งกันและกันไม่ การที่ผู้ตายจะใช้ขวานฟันจำเลยจึงเป็นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมายและเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึง เมื่อจำเลยใช้มีดแทงผู้ตายไปเพียงทีเดียว แม้จะถูกที่สำคัญก็เป็นที่เห็นได้ว่าเป็นการฉุกเฉินเพื่อให้ตนเองพ้นอันตราย จำเลยย่อมไม่มีโอกาสไตร่ตรองว่าอวัยวะส่วนใดสำคัญหรือไม่ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดแทงนายแฉล้มโดยมีเจตนาฆ่า นายแฉล้มถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้จำคุกจำเลย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้ตายกับจำเลยเกิดโต้เถียงกันก่อนผู้ตายจะใช้ขวานฟันจำเลย จำเลยจึงใช้มีดแทงผู้ตาย และวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า แม้จำเลยและผู้ตายจะเกิดโต้เถียงกันก่อนในเรื่องลูกปืนที่จำเลยมาขอคืนแต่การโต้เถียงก็หาใช่เป็นเรื่องที่ทั้งสองฝ่ายสมัครใจทำร้ายซึ่งกันและกันไม่ทั้งการที่ผู้ตายและจำเลยเกิดโต้เถียงกันนั้นก็หาทำให้ผู้ตายมีอำนาจที่จะใช้ขวานฟันจำเลยไม่ ดังนั้นการที่ผู้ตายจะใช้ขวานฟันจำเลยจึงเป็นภยันอันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมายและเป็นภยันอันตรายที่ใกล้จะถึง ทั้งจำเลยก็ใช้มีดแทงผู้ตายไปเพียงทีเดียว แม้จะถูกที่สำคัญก็เป็นที่เห็นได้ว่าเป็นการฉุกเฉิน เพื่อให้ตนเองพ้นอันตราย จำเลยย่อมไม่มีโอกาสไตร่ตรองว่าอวัยวะส่วนใดสำคัญหรือไม่ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
