แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเป็นเจ้าพนักงานทำใบสำคัญเบิกเงินค่าเช่าที่พักแห่งหนึ่ง แต่ความจริงจำเลยไปพักอยู่อีกแห่งหนึ่ง ส่วนใบสำคัญนั้นเจ้าของที่พักที่จำเลยอ้างว่าไปพักได้ลงชื่อให้จริง โดยจำเลยมากรอกข้อความ+ดังนี้ จำเลยคงมีผิดเพียงฐานแจ้งความเท็จเท่านั้นไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือด้วย
ย่อยาว
จำเลยไปราชการที่กรุงเทพฯ แล้วทำหนังสำคัญเบิกเงินค่าเช่าที่พัก ๓๔.๕๐ บาทจากคลังจังหวัดว่าเป็นค่าเช่าที่พักโรงแรมต้นกี่ซึ่งความจริงเป็นความเท็จ เพราะจำเลยไปพักอยู่ที่อื่น แต่ใบสำคัญนั้นผู้จัดการโรงแรมต้นกี่ได้ลงชื่อให้จริง โดยจำเลยมากรอกข้อความลงภายหลัง
ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยต้องมีความผิดฐานแจ้งความเท็จตามกฎหมายอาญา ม.๑๑๘ ส่วนความผิดฐานปลอมหนังสือนั้น จำเลยไม่มีความผิดเพราเจ้าของลายมือได้มอบหมายให้จำเลยกรอกข้อความเอง พิพากษาแก้ศาลอุทธรณ์ที่ให้ยกฟ้องโจทก์ โดยให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๑๘
