แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าจำเลยขับรถผิดทาง เป็นเหตุให้ชนเชือกผู้โดยสานรับบาดเจ็บขอให้ลงโทษตาม ม.338(2) ดังนี้ ถือว่าฟ้องไม่ระบุความผิดตามมาตรา 338 ข้อ 2 จะลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ไม่ได้ การแปลฟ้องนั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องข้อ ๑ กล่าวเป็นใจความว่าจำเลยที่ ๑ ผูกโยงเชือกกับเสาไฟฟ้าผิด พ.ร.บ.จราจร และด้วยความประมาทของจำเลยที่ ๑ เป็นเหตุให้รถยนตร์ชนเชือกผู้โดยสารบาดเจ็บ ข้อ ๒ มีความว่าจำเลยที่ ๒ ขับรถล้ำทางมาทางขวาจนเป็นเหตุให้ประทุนรถชนชายเชือกดังกล่าวแล้ว เป็นเหตุให้ผู้โดยสารบาดเจ็บดังกล่าวแล้ว ขอให้ลงโทษ
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยที่ ๒ ฐานขับรถล้ำทางขวาผิดข้อบังคับจราจรตามพ.ร.บ.นั้น ม.๙-๖๖ ส่วนข้อหาตาม ม.๓๓๘(๒) แห่งกฎหมายอาญาให้ยกเสีย
โจทก์อุทธรณ์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยที่ ๒ ตามมาตรา ๓๓๘ ข้อ ๒ นั้น
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าคำพรรณาในฟ้องของโจทก์ไม่มีคำใดที่แสดงว่าจำเลยที่ ๒ ประมาททำให้คนบาดเจ็บดั่งที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๓๓๘(๒) โจทก์จะขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๓๓๘(๒) มิได้จึงให้ยกฎีกาโจทก์เสีย
