แหล่งที่มา : สำนักวิชาการ
ย่อสั้น
คู่ความท้ากันว่าหากโจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะชุดป้อนกระดาษของเครื่องพิมพ์ขนาด 102 เซนติเมตร ในการตั้งระยะเครื่องซีดี 74 ตามใบสั่งซ่อมได้ระยะ 45.5 เซนติเมตร หรือ 455 มิลลิเมตร แล้ว จำเลยทั้งสองยอมแพ้ ยอมจ่ายเงินตามฟ้องให้โจทก์ หากโจทก์ไม่สามารถตั้งได้ โจทก์ขอยอมแพ้ ดังนั้น ประเด็นในการท้ากันจึงเป็นกรณีที่โจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะในการตั้งระยะดังกล่าวได้หรือไม่เท่านั้น โดยมิได้มีเงื่อนไขว่าห้ามมีตัวนอตหรือสกรูขยับได้หรือต้องตรงตามมาตรฐานของเครื่องเพื่อตรงตามความต้องการของลูกค้าตามอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองไม่ ดังนั้น เมื่อโจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะในการตั้งระยะดังกล่าวได้ตรงตามคำท้าแล้ว จึงเป็นกรณีที่โจทก์สามารถปฏิบัติตามเงื่อนไขในคำท้าได้ จำเลยทั้งสองจึงต้องเป็นฝ่ายแพ้คดีและจ่ายเงินตามฟ้องแก่โจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องว่า เมื่อประมาณปี 2522 จำเลยที่ 1 จ้างโจทก์เข้าทำงานเป็นลูกจ้าง ครั้งสุดท้ายตำแหน่งหัวหน้าช่าง ต่อมาวันที่ 17 มีนาคม 2547 จำเลยที่ 1 เลิกจ้างโจทก์โดยโจทก์ไม่ได้กระทำผิดและไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้า และจำเลยที่ 2 ไม่จ่ายเงินสมทบและผลประโยชน์จากกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ 436,050 บาท แก่โจทก์ ขอให้บังคับจำเลยที่ 1 จ่ายค่าชดเชย 396,700 บาท สินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า 58,182 บาท และให้จำเลยที่ 2 จ่ายเงินสมทบและผลประโยชน์รวม 436,050 บาท แก่โจทก์
จำเลยทั้งสองให้การว่า จำเลยที่ 1 เลิกจ้างโจทก์เพราะโจทก์เบิกเครื่องมือจากจำเลยที่ 1 ไปใช้ประโยชน์ส่วนตัวหรือประโยชน์ของบุคคลอื่น อันเป็นการทุจริตต่อหน้าที่และฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับ คำสั่งของจำเลยที่ 1 กรณีร้ายแรง จำเลยทั้งสองจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ตามฟ้อง ขอให้ยกฟ้อง
ระหว่างพิจารณา โจทก์และจำเลยทั้งสองแถลงรับข้อเท็จจริงว่า เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2547 โจทก์เบิกตัวปั๊มโมและกระบอกตั้งระยะชุดป้อนกระดาษของเครื่องพิมพ์ขนาด 102 เซนติเมตร อ้างว่าจะนำไปใช้ซ่อมเครื่องให้แก่ลูกค้ารายบริษัท ต. โดยโจทก์และจำเลยทั้งสองตกลงท้ากันว่า หากโจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะชุดป้อนกระดาษของเครื่องพิมพ์ขนาด 102 เซนติเมตร ในการตั้งระยะเครื่องซีดี 74 ตามใบสั่งซ่อม ได้ระยะ 45.5 เซนติเมตร หรือ 455 มิลลิเมตร แล้ว จำเลยทั้งสองก็ขอยอมแพ้ ยอมจ่ายเงินตามฟ้องให้โจทก์ หากโจทก์ไม่สามารถตั้งได้โจทก์ก็ขอยอมแพ้
วันนัดเผชิญสืบที่บริษัท ต. ปรากฏว่าโจทก์ใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะชุดป้อนกระดาษของเครื่องพิมพ์ขนาด 102 เซนติเมตร ในการตั้งระยะเครื่องซีดี 74 ได้ระยะ 45.5 เซนติเมตร หรือ 455 มิลลิเมตร แต่จำเลยทั้งสองโต้แย้งว่า แม้ตั้งได้แต่ตัวนอตหรือสกรูขยับได้ไม่มั่นคง ส่วนโจทก์ชี้แจงว่า เป็นการวัดซึ่งมีความคลาดเคลื่อนอยู่ในวิสัยที่รับได้
ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า โจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะชุดป้อนกระดาษของเครื่องพิมพ์ขนาด 102 เซนติเมตร ในการตั้งระยะเครื่องซีดี 74 ได้ระยะ 455 มิลลิเมตร ตามคำท้า แม้ตัวนอตหรือสกรูขยับได้เล็กน้อย อันแสดงถึงความไม่มั่นคง ก็ไม่ใช่อยู่ในส่วนที่ท้ากันและเป็นการดัดแปลงเครื่องมือเพื่อใช้ในภาคสนาม จึงอาจมีการคลาดเคลื่อนได้บ้าง ถือได้ว่าโจทก์สามารถปฏิบัติตามคำท้าได้จำเลยทั้งสองจึงต้องจ่ายเงินให้แก่โจทก์ตามฟ้อง พิพากษาให้จำเลยที่ 1 จ่ายค่าชดเชย 396,700 บาท สินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า 58,182 บาท แก่โจทก์ และให้จำเลยที่ 2 จ่ายเงินสมทบและผลประโยชน์ 436,050 บาท แก่โจทก์
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า “มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองว่า การที่ศาลแรงงานกลางพิพากษาว่า โจทก์สามารถปฏิบัติตามคำท้าได้นั้น เป็นการพิพากษาที่ไม่ตรงกับความหมายและนอกเหนือจากคำท้าหรือไม่ ในวันนัดเผชิญสืบ แม้ว่าโจทก์จะสามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะชุดป้อนกระดาษของเครื่องพิมพ์ขนาด 102 เซนติเมตร ในการตั้งระยะเครื่องซีดี 74 ได้ระยะ 455 มิลลิเมตร แต่ตัวนอตหรือสกรูของกระบอกตั้งระยะชุดขยับได้ไม่มั่นคงมีความคลาดเคลื่อน จึงเป็นกรณีที่โจทก์ไม่สามารถปฏิบัติตามคำท้าได้นั้น เห็นว่า ตามรายงานกระบวนพิจารณาของศาลแรงงานกลาง ลงวันที่ 14 ธันวาคม 2547 คู่ความท้ากันว่า หากโจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะชุดป้อนกระดาษของเครื่องพิมพ์ขนาด 102 เซนติเมตร ในการตั้งระยะเครื่องซีดี 74 ตามใบสั่งซ่อมได้ระยะ 45.5 เซนติเมตร หรือ 455 มิลลิเมตร แล้ว จำเลยทั้งสองก็ยอมแพ้ยอมจ่ายเงินตามฟ้องให้โจทก์ หากไม่สามารถตั้งได้ โจทก์ก็ขอยอมแพ้ ดังนั้นประเด็นในการท้ากันจึงเป็นกรณีที่โจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะในการตั้งระยะดังกล่าวได้หรือไม่เท่านั้น โดยมิได้มีเงื่อนไขว่าห้ามมิให้ตัวนอตหรือสกรูขยับได้หรือต้องตรงตามมาตรฐานของเครื่องเพื่อตรงตามความต้องการของลูกค้าตามอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสอง เมื่อปรากฏตามรายงานกระบวนพิจารณาของศาลแรงงานกลาง ลงวันที่ 24 ธันวาคม 2547 ว่าโจทก์สามารถใช้เครื่องมือกระบอกตั้งระยะในการตั้งระยะดังกล่าวได้ตรงตามคำท้าแล้ว จึงเป็นกรณีที่โจทก์สามารถปฏิบัติตามเงื่อนไขในคำท้าได้ ซึ่งจำเลยทั้งสองจะต้องเป็นผ่ายแพ้คดีและจ่ายเงินตามฟ้องแก่โจทก์ การที่จำเลยทั้งสองโต้แย้งว่า แม้ตั้งได้แต่ตัวนอตหรือสกรูขยับได้ไม่มั่นคงนั้น จึงเป็นข้อเท็จจริงที่นอกเหนือไปจากคำท้า ศาลแรงงานกลางดำเนินกระบวนพิจารณาไปตามที่คู่ความตกลงท้ากันโดยชอบด้วยกฎหมายแล้วอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
