แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฆ่าคนตายในเวลาวิกลจริตพอมีสติยับยั้งได้ มีผิดฆ่าคนตายในเวลาจริตไม่ปรกตินั้นจะมีความพยาบาทไม่ได้
ย่อยาว
จำเลยป่วยเปนไข้ มีอาการกระวนกระวายเข้าใจว่า นายบุตร์ใช้วิชชาอาคมปั้นรูปจำเลยไปฝัง จะให้จำเลยตายจึงฉวยมีดแทงนายบุตร์ผู้เปนอาว์ตาย นายจ่างบุตร์นายบุตร์วิ่งมาถีบจำเลยๆจึงแทงนายจ่างตายอีก แล้วจำเลยไปขุดหารูปที่ว่านายบุตร์ฝังไว้และไปขอขะมาพระวัดโบถกับนิมนต์พระบังสกุลจำเลย แล้วไปนั่งพนมมือสวดมนต์อยู่ริมทาง จนถูกจับดังนี้
ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยความพยาบาทมาดหมายมีผิด ตามมาตรา ๒๕๐ ข้อ ๓
ศาลฎีกาแก้ว่า เมื่อฟังว่าจำเลยมีจริตไม่ปกติแล้ว จะฟังว่าจำเลยมีความพยาบาทยังไม่ถนัดจึงตัดสินว่าจำเลยมีผิด ๒ กะทงตามมาตรา ๒๔๙ ให้จำคุก ๒๐ ปี
