แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้ผู้ร้องอ้างว่าการเรียกเก็บค่าสาธารณูปโภคเพื่อนำไปใช้จ่ายบำรุงซ่อมแซมสโมสรและสระว่ายน้ำเป็นการผิดวัตถุประสงค์ของผู้คัดค้าน เพราะอยู่นอกแผนผังและโครงการที่ผู้จัดสรรที่ดินได้รับอนุญาต แต่ปรากฏว่าตามมติที่ประชุมใหญ่ของสมาชิกที่ผู้ร้องขอให้เพิกถอนยังไม่ได้มีมติให้ใช้จ่ายตามรายการดังกล่าว แต่ให้ผู้ดำเนินการนำเสนอรายละเอียดเพื่อพิจารณาอีกครั้ง มติที่ประชุมใหญ่ของสมาชิกจึงยังไม่ขัดต่อวัตถุประสงค์ของผู้คัดค้านที่ผู้ร้องจะขอให้เพิกถอนเสียได้
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องขอและแก้ไขคำร้องขอให้เพิกถอนมติที่ประชุมใหญ่ของสมาชิกเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2558 วาระที่ 6.2 ในส่วนที่เกี่ยวกับอัตราจัดเก็บค่าสาธารณูปโภคส่วนกลางปี 2558
ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้านขอให้ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้องขอของผู้ร้อง ค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดีให้เป็นพับ
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ผู้คัดค้านไม่แก้อุทธรณ์จึงไม่กำหนดค่าทนายความชั้นอุทธรณ์ให้
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงในเบื้องต้นรับฟังเป็นที่ยุติได้ว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ ที่ดินไม่มีสิ่งปลูกสร้าง ตั้งอยู่ภายในโครงการหมู่บ้านจัดสรรไพร์ม เนเจอร์ วิลล่า ผู้คัดค้านเป็นนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรไพร์ม เนเจอร์ วิลล่า มีวัตถุประสงค์เพื่อรับโอนที่ดินอันเป็นสาธารณูปโภคและบริการสาธารณะจากผู้จัดสรรที่ดินไปจัดการและดูแลบำรุงรักษา เมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2558 ผู้คัดค้านจัดให้มีการประชุมใหญ่สามัญประจำปี 2558 และในวาระที่ 6.2 มีเรื่องพิจารณาอนุมัติงบประมาณประจำปี 2558 และอัตราจัดเก็บค่าสาธารณูปโภคส่วนกลางปี 2558 ที่ประชุมมีมติให้คงอัตราจัดเก็บค่าใช้จ่ายส่วนกลางไว้ที่ 28 บาท ต่อตารางวา มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของผู้ร้องว่า มติที่ประชุมใหญ่สามัญประจำปี 2558 วาระที่ 6.2 ดังกล่าวเป็นมติที่ขัดต่อกฎหมายและวัตถุประสงค์ของผู้คัดค้านหรือไม่ เห็นว่า เมื่อมีการจัดตั้งผู้คัดค้านเป็นนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรไพร์ม เนเจอร์ วิลล่าแล้ว ผู้ร้องซึ่งเป็นเจ้าของที่ดินจัดสรรในหมู่บ้านดังกล่าวย่อมต้องเป็นสมาชิกนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรด้วย และเพื่อประโยชน์ของเจ้าของที่ดินจัดสรร ให้นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรมีอำนาจเรียกเก็บเงินค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาและการจัดการสาธารณูปโภคในส่วนที่นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรมีหน้าที่บำรุงรักษาจากสมาชิก ค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาและการจัดการสาธารณูปโภคให้จัดเก็บเป็นรายเดือนจากที่ดินแปลงย่อยในโครงการจัดสรรที่ดินทุกแปลง การกำหนดและการแก้ไขอัตราค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาและการจัดการสาธารณูปโภคจะต้องได้รับความเห็นชอบจากมติที่ประชุมใหญ่ของสมาชิก ตามที่พระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ.2543 มาตรา 47, 48 และ 49 ให้อำนาจไว้ ต่อมาผู้คัดค้านได้จัดประชุมใหญ่สามัญประจำปี 2558 ในวันที่ 15 มีนาคม 2558 ซึ่งผู้ดำเนินการนำเสนอแผนการดำเนินการและค่าใช้จ่ายในการดำเนินการ และที่ประชุมใหญ่ของสมาชิกมีมติให้ทบทวนการใช้จ่ายดังกล่าวใหม่ โดยให้นำรายละเอียดค่าใช้จ่ายในแต่ละรายการแจกแจงพร้อมลำดับความเร่งด่วน เพื่อพิจารณาอัตราค่าใช้จ่ายอีกครั้งภายใน 60 วัน และให้คงจัดเก็บค่าใช้จ่ายบำรุงรักษาสาธารณูปโภคส่วนกลางเป็นเงิน 28 บาท ต่อตารางวาไปก่อน โดยมีคะแนนเสียงรับรองคิดเป็นร้อยละ 93.41 ของคะแนนเสียงในที่ประชุมทั้งหมด ถือว่ามติดังกล่าวได้รับการรับรองจากที่ประชุมใหญ่ของสมาชิก มติที่ประชุมใหญ่ของสมาชิกที่ให้จัดเก็บค่าสาธารณูปโภคส่วนกลางที่ 28 บาท ต่อตารางวา ซึ่งเป็นอัตราเดิมจึงเป็นมติที่ไม่ขัดต่อพระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ.2543 ส่วนที่ผู้ร้องฎีกาว่า การเรียกเก็บค่าสาธารณูปโภคดังกล่าวผิดวัตถุประสงค์ของผู้คัดค้านเพราะจะนำไปบำรุงซ่อมแซมสโมสรและสระว่ายน้ำซึ่งอยู่นอกแผนผังและโครงการที่ผู้จัดสรรที่ดินได้รับอนุญาตนั้น ปัญหานี้ผู้ร้องกล่าวอ้างในคำร้องและนำสืบมาในศาลชั้นต้น แต่ศาลอุทธรณ์ไม่ได้วินิจฉัยให้ ศาลฎีกาเห็นสมควรวินิจฉัยไปเสียทีเดียว โดยเห็นว่า แม้ตามงบประมาณปี 2558 ท้ายรายงานการประชุม หมวด 7 งบพัฒนาปรับปรุง มีรายการค่าซ่อมแซมสระว่ายน้ำและค่าปรับปรุงสโมสร แต่เมื่อตามมติที่ประชุมใหญ่ของสมาชิก วาระที่ 6.2 ที่ผู้ร้องขอให้เพิกถอนปรากฏว่าที่ประชุมใหญ่ของสมาชิกยังไม่ได้มีมติให้ใช้จ่ายตามรายการดังกล่าว แต่ให้ผู้ดำเนินการนำเสนอรายละเอียดเพื่อพิจารณาอีกครั้ง มติที่ประชุมใหญ่ของสมาชิกจึงยังไม่ขัดต่อวัตถุประสงค์ของผู้คัดค้านที่ผู้ร้องจะขอให้เพิกถอนเสียได้ ที่ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยกคำร้องขอของผู้ร้องมานั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของผู้ร้องฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ
