แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในวันครบกำหนดอุทธรณ์ ทนายจำเลยได้ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ออกไป 15 วัน โดยอ้างเหตุว่าเพิ่งได้รับการยืนยันจากจำเลยให้ว่าความในชั้นอุทธรณ์จึงไม่สามารถยื่นคำอุทธรณ์ได้ทันนั้น เมื่อคดีนี้มิได้มีถ้อยคำสำนวนมากมายจนไม่อาจตรวจและทำคำฟ้องอุทธรณ์ได้ทันภายในเวลาที่กฎหมายกำหนดให้ไว้ถึง 1 เดือนเหตุที่อ้างว่าจำเลยเพิ่งยืนยันให้ว่าความในชั้นอุทธรณ์เป็นเรื่องที่จำเลยเพิกเฉยเสียเอง ยังถือไม่ได้ว่ามีพฤติการณ์พิเศษที่ศาลจะสั่งขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ให้ได้ และมิใช่กรณีที่มีเหตุสุดวิสัย ที่ศาลล่างทั้งสองไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลาอุทธรณ์นั้นชอบแล้ว
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 มาตรา 6(2) ประกอบมาตรา 17 จำคุก 3 เดือน
จำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ออกไปอีก15 วัน
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า จำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลาเมื่อสิ้นระยะเวลายื่นอุทธรณ์แล้ว และไม่ปรากฏว่าเป็นเหตุสุดวิสัยจึงไม่อนุญาต ยกคำร้อง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเบื้องต้นฟังได้ว่าคดีนี้ศาลชั้นต้นได้อ่านคำพิพากษาให้จำเลยฟังเมื่อวันที่4 ธันวาคม 2539 ซึ่งจำเลยมีสิทธิยื่นอุทธรณ์ภายในกำหนด1 เดือน นับแต่วันที่ได้อ่านคำพิพากษาให้จำเลยฟังตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 198 วรรคหนึ่งวันสุดท้ายที่จำเลยมีสิทธิยื่นอุทธรณ์คือวันที่ 4 มกราคม 2540แต่วันดังกล่าวเป็นวันเสาร์ และวันที่ 5 มกราคม 2540เป็นวันอาทิตย์ เป็นวันหยุดราชการ ซึ่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 193/8 ให้นับวันที่เริ่มทำการใหม่ต่อจากวันที่หยุดทำการนั้นเป็นวันสุดท้ายของระยะเวลานั้น จำเลยจึงมีสิทธิยื่นอุทธรณ์ในวันจันทร์ที่6 มกราคม 2540 ได้ แต่จำเลยมิได้ยื่นอุทธรณ์ในวันดังกล่าวโดยทนายจำเลยได้ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ออกไป 15 วัน ซึ่งการขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์นั้นจะต้องดำเนินการตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15โดยต้องมีคำขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์ต่อศาลก่อนสิ้นระยะเวลาอุทธรณ์และการขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์เช่นนี้ให้พึงทำได้ต่อเมื่อมีพฤติการณ์พิเศษ ที่ทนายจำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์โดยอ้างเหตุว่าเพิ่งได้รับการยืนยันจากจำเลยให้ว่าความในชั้นอุทธรณ์ จึงไม่สามารถยื่นคำอุทธรณ์ได้ทันนั้นเห็นว่า คดีนี้มิได้มีถ้อยคำสำนวนมากมายจนไม่อาจตรวจและทำคำฟ้องอุทธรณ์ได้ทันภายในเวลาที่กฎหมายกำหนดให้ไว้ถึง 1 เดือนเหตุที่อ้างว่าจำเลยเพิ่งยืนยันให้ว่าความในชั้นอุทธรณ์เป็นเรื่องที่จำเลยเพิกเฉยเสียเอง ยังถือไม่ได้ว่ามีพฤติการณ์พิเศษที่ศาลจะสั่งขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ให้ได้ และมิใช่กรณีที่มีเหตุสุดวิสัย ที่ศาลล่างทั้งสองไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลาอุทธรณ์นั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน
