คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 501/2505

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คดีก่อน โจทก์ฟ้องขอให้พิพากษาว่าจำเลยซึ่งเป็นผู้ประมูลซื้อที่ดินได้ต้องเป็นผู้รับภาระหนี้จำนองแทนผู้จำนองเดิมและให้จำเลยไปจดทะเบียนการจำนองต่อหะทะเบียน ศาลพิจารณาฟ้องแล้วเห็นว่าจำเลยยังไม่ได้โต้แย้งสิทธิของโจทก์ โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องขอให้แสดงสิทธิจำนองแล้วพิพากษายกฟ้อง คดีหลังนี้ โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำนอง (ที่ดินแปลงเดียวกัน) ไม่เป็นฟ้องซ้ำ

ย่อยาว

ได้ความว่า นายชมฟ้องเรียกเงินกู้จากนายจางค์ เมื่อชนะคดีแล้วได้นำยึดที่ดินของนายจางค์ขายทอดตลาดจำเลยเป็นผู้ซื้อได้ ที่ที่ซื้อได้นี้แปลงหนึ่งนายจางค์ได้จำนองไว้กับโจทก์ ๆ เคยฟ้องจำเลยเกี่ยวกับที่ดินที่จำนองนี้มาครั้งหนึ่งแล้ว คดีนั้นศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานแล้วพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนและคดีถึงที่สุด
คดีนี้โจทก์ฟ้องขอบังคับจำนอง จำเลยให้การต่อสู้ในข้ออื่นกับต่อสู้ด้วยว่าเป็นการฟ้องซ้ำ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยประเด็นในข้อนี้ ว่าไม่เป็นการฟ้องซ้ำ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาในปัญหานี้ต่อมา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีก่อน โจทก์ฟ้องขอให้พิพากษาว่าจำเลยซึ่งเป็นผู้ประมูลซื้อที่ดินได้ต้องเป็นผู้รับภาระหนี้จำนองแทนผู้จำนองเดิมและให้จำเลยไปจดทะเบียนการจำนองต่อหะทะเบียน ศาลพิจารณาฟ้องแล้วเห็นว่าโจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องขอให้แสดงสิทธิจำนอง โดย จำเลยยังไม่ได้โต้แย้งสิทธิของโจทก์ ส่วนคดีนี้ โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำนองประเด็นแห่งคดีเป็นคนละอย่าง คือ คดีก่อนมีประเด็นว่า ผู้รับจำนอง จะมีสิทธิฟ้อง ขอให้ศาลพิพากษาแสดงว่า ำจเลยจะต้องรับภาระจำนองได้หรือไม่ ส่วนคดีนี้มีประเด็นว่า โจทก์จะฟ้องขอให้บังคับจำนองเอาแก่จำเลยได้หรือไม่ ฟ้องคดีนี้จึง ไม่เป็นฟ้องซ้ำ

Share