แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานประกอบโรคศิลปะโดยมิได้ขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาตตาม พ.ร.บ. การประกอบโรคศิลปะ ฯ กับความผิดฐานทำให้แท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอมตามประมวลกฎหมายอาญา มีลักษณะแห่งการกระทำความผิดแตกต่างกัน โดยการกระทำความผิดตาม พ.ร.บ. การประกอบโรคศิลปะ ฯ ต้องเป็นการประกอบวิชาชีพ… แต่มิได้ขึ้นทะเบียนและไม่ได้รับใบอนุญาต ส่วนการกระทำความผิดฐานทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอมเป็นการกระทำโดยเจตนาทำให้หญิงแท้งลูก ทั้งกฎหมายบัญญัติเป็นความผิดไว้คนละฉบับ การกระทำดังกล่าวจึงเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสามตาม พ.ร.บ. สถานพยาบาล พ.ศ. 2541 มาตรา 4, 16, 23, 24, 57 พ.ร.บ. วัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518 มาตรา 4, 6, 62, 106 พ.ร.บ. การประกอบโรคศิลปะ พ.ศ. 2542 มาตรา 4, 5, 30, 57 ป.อ. มาตรา 33, 83, 91, 302 และริบของกลาง
จำเลยทั้งสามให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตาม พ.ร.บ. สถานพยาบาล พ.ศ. 2541 มาตรา 16 วรรคหนึ่ง, 24 วรรคหนึ่ง, 57 พ.ร.บ. การประกอบโรคศิลปะ พ.ศ. 2542 มาตรา 30, 57 วรรคหนึ่ง พ.ร.บ.วัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518 มาตรา 62 วรรคหนึ่ง, 106 วรรคสอง ป.อ. มาตรา 302 วรรคแรก, 83 การกระทำของจำเลยทั้งสามเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดไปตาม ป.อ. มาตรา 91
โ จทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษาแก้เป็นว่า ความผิดฐานร่วมกันมีเพนตาโซซีนกับไดอาซีแพมไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาตกับฐานร่วมกันใช้ประโยชน์ซึ่งเพนตาโซซีนกับไดอาซีแพมโดยไม่ได้รับใบอนุญาต เป็นการกระทำกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายบทเดียวกัน ให้ลงโทษฐานร่วมกันใช้ประโยชน์ซึ่งเพนตาโซซีนกับไดอาซีแพมโดยไม่ได้รับใบอนุญาตแต่เพียงบทเดียว ตาม ป.อ. มาตรา 90 และเฉพาะความผิดฐานประกอบโรคศิลปะโดยมิได้ขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาตกับฐานร่วมกันทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอมเป็นการกระทำกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานร่วมกันทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอมซึ่งเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุดแต่เพียงบทเดียวตาม ป.อ. มาตรา 90 เมื่อลดโทษกึ่งหนึ่งแล้ว คงจำคุกคนละ 9 เดือน ไม่ลงโทษปรับและไม่รอการลงโทษจำคุกจำเลยทั้งสามกับไม่คุมความประพฤติจำเลยทั้งสามเฉพาะความผิดฐานนี้ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยทั้งสามฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 ลงโทษจำเลยทั้งสามในความผิดฐานร่วมกันทำการประกอบโรคศิลปะโดยมิได้ขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาตและฐานร่วมกันทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอมเป็นกรรมเดียวกัน นั้น เห็นว่า ความผิดฐานประกอบโรคศิลปะโดยมิได้ขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาตตามพระราชบัญญัติการประกอบโรคศิลปะ ฯ กับความผิดฐานทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอมตามประมวลกฎหมายอาญามีลักษณะแห่งการกระทำความผิดแตกต่างกัน โดยการกระทำที่เรียกว่าเป็นการประกอบโรคศิลปะโดยมิได้ขึ้นทะเบียนและไม่ได้รับใบอนุญาต นั้น ต้องเป็นการประกอบวิชาชีพที่กระทำหรือมุ่งหมายจะกระทำต่อมนุษย์เกี่ยวกับการตรวจโรค การวินิจฉัยโรค การบำบัดโรค การป้องกันโรค การส่งเสริมและการฟื้นฟูสุขภาพ การผดุงครรภ์ แต่มิได้ขึ้นทะเบียนและไม่ได้รับใบอนุญาต จึงเป็นความผิด ส่วนการกระทำความผิดฐานทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอมเป็นการกระทำความผิดโดยเจตนาทำให้หญิงแท้งลูก ทั้งกฎหมายบัญญัติเป็นความผิดไว้คนละฉบับ การกระทำความผิดของจำเลยทั้งสามในความผิดฐานดังกล่าวจึงเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน
พิพากษาแก้เป็นว่า ความผิดฐานการประกอบโรคศิลปะโดยไม่ได้ขึ้นทะเบียนและได้รับใบอนุญาต และความผิดฐานทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยินยอม เป็นความผิดหลายกรรมต่างกันตาม ป.อ. มาตรา 91 ให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 2 ในส่วนของข้อหาความผิดตาม พ.ร.บ. การประกอบโรคศิลปะ พ.ศ. 2522 มาตรา 30, 57 วรรคหนึ่ง และยกคำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้รับอุทธรณ์ของจำเลยในความผิดฐานดังกล่าว ส่วนโทษในความผิดฐานทำให้แท้งลูกและนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 2.
