แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
จำเลยได้ใช้ปืนยิงผู้ตายเนื่องมาจากจำเลยเป็นฝ่ายท้าทายผู้ตายให้ออกไปยิงกับจำเลยจำเลยจะอ้างว่าเป็นการกระทำเพื่อป้องกันตัวหาได้ไม่.
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอ ให้ ลงโทษ จำเลย ฐาน ฆ่า จำเลย ให้การ ปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษา ลงโทษ จำเลย ตาม ฟ้อง จำเลย อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ พิพากษาแก้ให้ ลดโทษ จำเลย หนึ่ง ใน สี่ จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ‘พิเคราะห์ พยาน หลักฐาน โจทก์ จำเลย แล้วข้อเท็จจริง ฟัง ได้ ใน เบื้องต้น ว่า ตาม วัน เวลา ที่ โจทก์ กล่าวหานั้น จำเลย ได้ ใช้ อาวุธปืน ยิง นาย สุชาติ โมกงาม ถึงแก่ความตายปรากฏ บาดแผล ตาม รายงาน การ ชันสูตร พลิกศพ ท้ายฟ้อง ปัญหา วินิจฉัยมี ว่า จำเลย ได้ ยิง ผู้ตาย เพื่อ ป้องกัน ตัว หรือไม่ โจทก์ มีประจักษ์พยาน รู้เห็น ขณะ เกิดเหตุ 2 ปาก คือ นาง สมรักษ์ ภรรยาผู้ตาย กับ นางสาว จำลอง รุจิฉาย น้องภรรยา ผู้ตาย พยาน โจทก์ ทั้งสองปาก เบิกความ ยืนยัน ว่า ขณะ ที่ ผู้ตาย ให้ อาหาร เป็ด อยู่ นั้นจำเลย ได้ ร้องด่า ท้าทาย ต่าง ๆ นานา ชวน ให้ ผู้ตาย ออก ไป ยิง กันจน ผู้ตาย อดกลั้น ไม่ ไหว จึง ไป หยิบ ปืนลูกซอง ยาว ออก ไป ที่ทุ่งนา เป็น ทำนอง รับ คำท้า จำเลย กับ นาย ประยงค์ บุตรชาย ก็ ถือปืนยาว คนละ กระบอก เดิน ตาม ผู้ตาย ไป ทันที แล้ว เกิด ยิงกัน ขึ้นนอกจากนี้ โจทก์ มี พันตำรวจตรี วนิตย์ โพธิพิพิธ พนักงานสอบสวน คดีนี้ เบิกความ ประกอบ คำ ของ นาง สมรักษ์ และ นางสาว จำลอง ว่า ่เมื่อพยาน ออก ไป ทำการ ชันสูตร พลิกศพ และ ตรวจดู สถานที่ เกิดเหตุ นั้นนางสาว จำลอง ได้ แจ้ง ต่อ พยาน ว่า เป็น ผู้ รู้เห็น เหตุการณ์ ที่ยิง กัน นอกจาก นี้ โจทก์ ยัง นำสืบ ถึง พฤติการณ์ ที่ว่า ทาง ฝ่ายจำเลย กับ ฝ่าย ผู้ตาย เคย มี เรื่อง บาดหมาง กัน ซึ่ง จำเลย พยายามก่อ เรื่อง ทำร้าย ฝ่าย ผู้ตาย อยู่ ทุกวิถีทาง พยาน หลักฐาน โจทก์มี น้ำหนัก และ เหตุผล ฟัง ได้ ว่า จำเลย ได้ ใช้ ปืน ยิง ผู้ตายเนื่องมา จาก จำเลย เป็น ฝ่าย ท้าทาย ให้ ผู้ตาย ออก ไป ยิง กันฉะนั้น จำเลย จะ อ้าง ว่า เป็น การ กระทำ เพื่อ ป้องกัน ตัว หา ได้ ไม่ที่ จำเลย ฎีกา ว่า นาง สมรักษ์ ภรรยา ผู้ตาย และ นางสาว จำลองพยาน โจทก์ เบิกความ แตกต่าง กัน ศาล ไม่ ควร รับ ฟัง นั้น เห็นว่าถึงแม้ พยาน โจทก์ ทั้งสอง ปาก จะ เบิกความ แตกต่าง กัน อยู่ บ้างใน เรื่อง ระยะทาง ที่ เห็น เหตุการณ์ ก็ ไม่ ถึง ขนาด ที่ จะ ทำลายน้ำหนัก คำพยาน ใน ข้อ สาระ สำคัญ ให้ เสีย ไป ที่ ศาลอุทธรณ์ พิพากษาลงโทษ จำเลย มา นั้น ศาลฎีกา เห็นพ้อง ด้วย ไม่ มี เหตุ อัน สมควรที่ จะ ลงโทษ ให้ น้อยลง อีก เพราะ จำเลย เป็น ฝ่าย ระราน ก่อ เรื่องขึ้น ก่อน ฎีกา จำเลย ฟัง ไม่ ขึ้น
พิพากษายืน’
