แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องให้จำเลยผู้เป็นนายจ้างจ่ายค่าเสียหายโดยอาศัยคำสั่งคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์เป็นหลักแห่งข้อหา เมื่อปรากฏว่าศาลฎีกาได้พิพากษาเพิกถอนคำสั่งดังกล่าวแล้วเช่นนี้ถือว่าโจทก์ขาดข้ออ้างซึ่งอาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาที่ให้จำเลยต้องรับผิด โจทก์จึงไม่มีสิทธิอ้างคำสั่งดังกล่าวมาเรียกร้องค่าเสียหายในคดีนี้ได้ ศาลชอบที่จะพิพากษายกฟ้องโจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า บริษัทจำเลยที่ 1 โดยจำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 ได้เลิกจ้างโจทก์ทั้ง 17 คน ซึ่งเป็นลูกจ้างของจำเลยที่ 1 โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย เป็นการกระทำอันไม่เป็นธรรมแก่โจทก์และต้องห้ามตามพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 มาตรา 123 โจทก์และลูกจ้างคนอื่น ๆ ที่ถูกเลิกจ้างจึงยื่นคำร้องต่อคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ ขอให้สั่งให้จำเลยรับโจทก์และลูกจ้างอื่นกลับเข้าทำงานหรือจ่ายค่าเสียหาย คณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์วินิจฉัยว่าการเลิกจ้างของจำเลยที่ 1 เป็นการกระทำอันไม่เป็นธรรม ให้จำเลยที่ 1 จ่ายค่าเสียหายแก่โจทก์และลูกจ้างอื่นที่ถูกเลิกจ้าง ปรากฏตามคำสั่งคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ที่ 144-146/2525 จำเลยทั้งสี่ทราบคำสั่งแล้วไม่ยอมชำระค่าเสียหาย จึงขอให้บังคับ จำเลยทั้งสี่ร่วมกันหรือแทนกันชำระเงินค่าเสียหายพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ และรับโจทก์กลับเข้าทำงานในตำแหน่งหน้าที่และอัตราเงินเดือนไม่ต่ำกว่าขณะเลิกจ้าง
จำเลยทั้งสี่ให้การว่าหลังจากคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ได้มีคำสั่งให้จำเลยที่ 1 ชำระค่าเสียหายแล้ว จำเลยที่ 1 ได้ยื่นฟ้องกรรมการทั้ง 13 คนซึ่งเป็นคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ขอให้เพิกถอนคำสั่งดังกล่าว ศาลแรงงานกลางได้พิพากษาเพิกถอนคำสั่งดังกล่าวแล้วและคดีอยู่ระหว่างพิจารณาของศาลฎีกา การที่โจทก์ฟ้องคดีนี้จึงเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 144 ขอให้ยกฟ้อง
คู่ความแถลงรับกันว่าคดีที่จำเลยฟ้องขอให้เพิกถอนคำสั่งของคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์เกี่ยวกับการเลิกจ้างครั้งนี้คือคดีหมายเลขแดงที่ 1119/2526ของศาลแรงงานกลาง และศาลฎีกาได้พิพากษายืนตามคำพิพากษาของศาลแรงงานกลางให้เพิกถอนคำสั่งของคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ แต่โจทก์โต้แย้งว่าโจทก์มิได้เป็นคู่ความในคดีนั้น คำพิพากษาจึงไม่ผูกพันโจทก์
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ทั้ง 17 คนอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า เห็นว่า โจทก์ทั้ง 17 คนได้ฟ้องจำเลยทั้งสี่คนในคดีนี้โดยอาศัยคำสั่งคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ที่ 144-146/2525 ลงวันที่23 พฤศจิกายน 2525 เป็นข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาตามคำฟ้องของโจทก์เมื่อศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลแรงงานกลาง โดยให้เพิกถอนคำสั่งของคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ที่ 144-146/2525 ลงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2525แล้วเช่นนี้ถือว่า ขาดข้ออ้างซึ่งอาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาที่ให้จำเลยต้องรับผิด โจทก์จึงไม่มีสิทธิอ้างคำสั่งของคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์มาเรียกค่าเสียหายในคดีนี้ได้ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์นั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน
