คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 480/2502

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

วัดอันเป็นนิติบุคคลฟ้องความโดยมอบอำนาจให้ไวยาวัจกรเป็นผู้ดำเนินคดี ต่อมาไวยาวัจกรถึงแก่กรรมเสียก่อนวันยื่นอุทธรณ์ ดังนี้ ก็หาทำให้ใบแต่งทนายที่ไวยาวัจกรลงชื่อแต่งทนายไว้สิ้นสุดไปไม่ ทนายความคงดำเนินกระบวนพิจารณาได้ต่อไป เพราะถือว่าทนายความยังเป็นทนายของโจทก์อยู่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาทจำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง เพราะเป็นที่ดินของกรรมการศาสนา
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่พิพาท
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีโจทก์คือวันราชบูรณะซึ่งเป็นนิติบุคคล เจ้าอาวาสได้มอบอำนาจให้ ร.ต.อ. ชุบมาฟ้องคดีแทน ร.ต.อ. ชุบแต่งนายทองสืบเป็นทนาย นายทองสืบจึงเป็นทนายของโจทก์คือวัดราชบูรณะ หาใช่เป็นทนายของ ร.ต.อ. ชุบไม่ แม้ ร.ต.อ. ชุบจะถึงแก่กรรมไปก่อนวันยื่นอุทธรณ์ก็ตาม การแต่งทนายของโจทก์หาสิ้นสุดไปไม่ และฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์
พิพากษายืน

Share