แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ.2509 มาตรา 4 แก้ไขโดยพระราชบัญญัติยาสูบ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2511 มาตรา 3 บัญญัติว่า ‘ยาเส้นปรุง’ หมายความว่า ใบยาซึ่งมิใช่ยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมืองหรือยาอัด ซึ่งได้หั่นเป็นเส้นและปรุงหรือปนด้วยวัตถุอื่นนอกจากน้ำคำว่าวัตถุในพระราชบัญญัติยาสูบไม่ได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะว่าหมายความถึงอะไร จึงต้องถือตามความหมายทั่วๆ ไปว่า หมายถึงสิ่งต่างๆ จะเป็นอะไรก็ได้ ยาเส้นพันธุ์พื้นเมืองจึงต้องอยู่ในความหมายของคำว่าเป็นวัตถุอย่างหนึ่งและมิใช่เป็นวัตถุที่เรียกว่าน้ำดังนั้น การนำเอายาเส้นพันธุ์พื้นเมืองมาปนกับยาเส้นพันธุ์เวอร์ยิเนียซึ่งมิใช่ยาสูบพื้นเมืองหรือยาอัดจึงเป็นยาเส้นปรุงตามความหมายแห่งพระราชบัญญัติยาสูบ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยประกอบอุตสาหกรรมยาเส้นปรุงเพื่อการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษและริบของกลาง
จำเลยให้การปฎิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ. 2509 มาตรา 17,48 (แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยาสูบ (ฉบับที่ 3)พ.ศ.2512 มาตรา 16) กฎกระทรวง (ฉบับที่ 1) พ.ศ. 2510 ออกตามความในพระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ. 2509 หมายเลข 5(5) ให้ปรับ 500 บาท ของกลางที่เป็นยาเส้นปรุงให้ริบ นอกนั้นคืนจำเลย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของจำเลยเฉพาะข้อกฎหมายที่ว่าการที่นำยาเส้นพันธุ์เวอร์ยิเนีย เป็นยาเส้นปรุงตามคำนิยามแห่งพระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ. 2509 มาตรา 4 หรือไม่
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามพระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ. 2509 มาตรา 4ซึ่งได้มีการแก้ไขโดยพระราชบัญญัติยาสูบ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2511 มาตรา 3บัญญัติไว้ว่า “ยาเส้นปรุง”หมายความว่า ใบยาซึ่งมิใช่ใบยาพันธุ์ยาสูบพื้นเมืองหรือยาอัด ซึ่งได้หั่นเป็นเส้นและปรุงหรือปนด้วยวัตถุอื่นนอกจากน้ำ ยาเส้นพันธุ์เวอร์ยิเนียในคดีนี้ก็คือใบยาซึ่งมิใช่ยาสูบพื้นเมืองหรือยาอัด ซึ่งได้หั่นเป็นเส้นแล้วนั่นเอง และคำว่าวัตถุในพระราชบัญญัติยาสูบ ไม่ได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะว่าหมายความถึงอะไร จึงต้องถือตามความหมายทั่ว ๆ ไปว่า หมายถึงสิ่งต่าง ๆ จะเป็นอะไรก็ได้ ฉะนั้นยาเส้นพันธุ์พื้นเมืองจึงต้องอยู่ในความหมายของคำว่าเป็นวัตถุอย่างหนึ่ง และมิใช่เป็นวัตถุที่เรียกว่าน้ำ ยาเส้นในคดีนี้จึงเป็นยาเส้นปรุงตามความหมายแห่งพระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ. 2509 มาตรา 4
พิพากษายืน
