แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วิธีพิจารณาแพ่งอาญาคดีเรื่องฉ้อโกง เมื่อผู้เสียหายมิได้ร้องทุกข์ขอให้ว่ากล่าวแล้วเจ้าพนักงานไม่มีอำนาจฟ้องคดีนั้นได้
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยลักเช๊กของธนาคารกวางตุ้งของบริษัท ฮ.ไป ๕ ฉะบับ แล้วเอาตราของบริษัท ฮ.ประทับบนเช๊กนั้นและให้พวกจำเลยปลอมชื่อ ถ. ผู้มีอำนายสั่งจ่ายเงินแทนบริษัท ฮ. และตรอกจำนวนเงิน ๙๔๕๕ บาท ๔๕ สตางค์ลงในเช๊กนั้นแล้วนำเช๊กไปขึ้นเงินที่ธนาคารกวางตุ้ง ๆ จ่ายเงินให้ไป ดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิด ๒ กะทงตาม ม.๒๙๓ และ ม.๒๒๕ ให้จำคุกไว้รวม ๖ ปี และลดโทษให้ ๒ ปีตาม ม.๕๙ คงเหลือ ๔ ปี ส่วนโทษฐานฉ้อแบงก์กวางตุ้งมิได้ร้องทุกข์ ให้ยกเสีย
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า คดีเปนความผิดกะทงเดียวอันละเมิดกฎหมายหลายบท ต้องใช้บทที่หนักที่ศาลเดิมวางบท ๒๒๕ ชอบแล้ว จึงตัดสินยืนตา
โจทก์ฎีกาว่าจำเลยควรมีผิดฐานฉ้ออีกกะทงหนึ่ง
ศาลฎีกาเห็นว่า ในเรื่องความผิดฐานฉ้อนี้เมื่อแบงก์กวางตุ้งผู้ได้รับความเสียหายมิได้ร้องทุกข์ขอให้ว่ากล่าวแล้ว เจ้าพนักงานมีอำนาจที่จะฟ้องร้องคดีไม่ได้ ตาม ม.๓๑๓ จึงตัดสินยืนตามศาลเดิม
