แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกระทำผิดคดีนี้ภายในเวลาที่รอการลงโทษจำคุกในคดีก่อน และยังไม่พ้นกำหนด 5 ปี นับแต่พ้นโทษ ถือว่าจำเลยยังไม่ได้รับโทษจำคุกตามคำพิพากษา จึงไม่ใช่ผู้ต้องโทษตามความหมายมาตรา 4 แห่ง พ.ร.บ.ล้างมลทินในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมีพระชนมพรรษา 80 พรรษา พ.ศ.2550 ย่อมไม่ได้รับผลประโยชน์ในการล้างมลทิน จึงนำโทษจำคุกที่รอไว้มาบวกโทษจำคุกคดีนี้ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 4, 6, 8, 15, 28, 31, 61, 70, 73, 75, 76, 78 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32, 33, 58, 83, 91, 92, 287 ให้แผ่นดีวีดีและวีซีดีภาพยนตร์ แผ่นดีวีดีและวีซีดีเพลงกับแผ่นซีดีรอมเพลงประเภทเอ็มพี 3 ของกลางที่ละเมิดลิขสิทธิ์ จำนวน 14,151 แผ่น ตกเป็นของเจ้าของลิขสิทธิ์สั่งจ่ายค่าปรับฐานละเมิดลิขสิทธิ์กึ่งหนึ่งให้แก่ผู้เสียหายทั้งยี่สิบเอ็ดซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ ริบแผ่นวีซีดีภาพยนตร์ลามก จำนวน 4 แผ่น ปกวีซีดีภาพยนตร์จำนวน 5,000 แผ่น ปกวีซีดีลามก จำนวน 29 แผ่น เพิ่มโทษกับบวกโทษจำเลยที่ 1 และระวางโทษจำเลยที่ 1 ที่ 3 และที่ 4 เป็นสองเท่าตามกฎหมาย
จำเลยทั้งสี่ให้การรับสารภาพและรับว่าเป็นบุคคลเดียวกับจำเลยในคดีอาญาที่โจทก์ขอให้ระวางโทษเป็นสองเท่าและบวกโทษ
ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยทั้งสี่มีความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 (1) ประกอบมาตรา 70 วรรคสอง และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287 (1) การกระทำของจำเลยทั้งสี่เป็นความผิดหลายกรรมต่างกันให้เรียงกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้า ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด 3 เดือน ส่วนจำเลยที่ 1 ที่ 3 และที่ 4 ลงโทษปรับจำเลยทั้งสี่คนละ 2,000 บาท จำเลยทั้งสี่ให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณามีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด 1 เดือน 15 วัน และปรับ 1,000 บาท และจำคุกจำเลยที่ 1 ที่ 3 และที่ 4 คนละ 3 เดือน และปรับคนละ 1,000 บาท ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 ให้แผ่นดีวีดีและซีดี (ที่ถูก ดีวีดี วีซีดี และซีดีรอม) ของกลางที่ละเมิดลิขสิทธิ์ จำนวน 14,151 แผ่น ตกเป็นของเจ้าของลิขสิทธิ์และส่วนที่โจทก์ขอให้เพิ่มโทษและบวกโทษจำเลยที่ 1 นั้น เห็นว่า ศาลได้ลงโทษจำเลยที่ 1 จากระวางโทษที่เพิ่มเป็นสองเท่าของโทษที่กำหนดไว้แล้วตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 73 ซึ่งเป็นบทเฉพาะแล้วจึงไม่เพิ่มโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 92 ซึ่งเป็นบททั่วไปอีก ให้ยกคำขอนี้ริบวีซีดีลามก ปกวีซีดีลามกและแผ่นปกวีซีดีที่ละเมิดลิขสิทธิ์ จำนวน 5,000 แผ่นของกลาง คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่าจำเลยที่ 1 กลับมากระทำความผิดในคดีนี้อันมิใช่ความผิดที่ได้กระทำโดยประมาท หรือความผิดลหุโทษ และเป็นการกระทำความผิดภายในเวลาที่ศาลรอการลงโทษจำคุกไว้ในคดีก่อนและยังไม่พ้นกำหนด 5 ปี นับแต่วันพ้นโทษในคดีดังกล่าวกรณีของจำเลยที่ 1 จึงไม่ใช่ผู้ต้องโทษตามความหมายของมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติล้างมลทินในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมีพระชนมพรรษา 80 พรรษา พ.ศ.2550 เมื่อจำเลยที่ 1 กระทำความผิดฐานละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้าในคดีนี้ภายในระยะเวลาที่ศาลรอการลงโทษจำคุกไว้ในคดีก่อนศาลจึงนำโทษจำคุกของจำเลยที่ 1 ซึ่งรอการลงโทษไว้มาบวกเข้ากับโทษจำคุกของจำเลยที่ 1 ในคดีนี้ได้
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 (1) ประกอบมาตรา 70 วรรคสอง และมาตรา 73 กับประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287 (1) ประกอบมาตรา 83 ส่วนจำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 มีความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 (1) ประกอบมาตรา 70 วรรคสอง และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287 (1) ประกอบมาตรา 83 ให้บวกโทษจำคุก 6 เดือน ของจำเลยที่ 1 ที่รอการลงโทษไว้ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ อ.6375/2549 ของศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางเข้ากับโทษจำคุกของจำเลยที่ 1 ในคดีนี้เป็นจำคุก 9 เดือน เมื่อรวมกับโทษฐานอื่นของจำเลยที่ 1 แล้ว คงจำคุกจำเลยที่ 1 มีกำหนด 9 เดือน และปรับจำเลยที่ 1 มีกำหนด 1,000 บาท จำเลยที่ 3 และที่ 4 ไม่ต้องระวางโทษเป็นสองเท่าตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 73 ความผิดฐานร่วมกันละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้า ให้จำคุกคนละ 3 เดือน เมื่อลดโทษให้กึ่งหนึ่งแล้ว คงจำคุกคนละ 1 เดือน 15 วัน เมื่อรวมกันโทษฐานอื่นแล้ว คงจำคุกจำเลยที่ 3 และที่ 4 คนละ 1 เดือน 15 วัน และปรับคนละ 1,000 บาท ส่วนโทษสำหรับจำเลยที่ 2 และนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง
