แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเคยต้องคำพิพากษาให้จำคุกและปรับ แต่โทษจำคุกรอการลงอาญาไว้ เช่นนี้ ศาลจะเพิ่มโทษจำเลยในคดีหลังตามมาตรา 42 ที่แก้ไขใหม่ไม่ได้เพราะไม่ได้ระบุไว้เป็นพิเศษเช่นของเดิมและจะเพิ่มโทษตามมาตรา 72 ก็ไม่ได้ เพราะโทษที่รอไว้ยังไม่ได้รับจริง ไม่เรียกว่าพ้นโทษไปแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสมคบกันฆ่าคนตาย
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์เฉพาะนางหนูจำเลยที่ 2 ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนคดียุติแค่ศาลอุทธรณ์ ส่วนนายคำจำเลยที่ 1 ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ลงโทษจำคุกตามมาตรา 249 มีกำหนด 15 ปี เพิ่มโทษตามมาตรา 72 อีก 1 ใน 3 เป็นจำคุก 20 ปี ลดตามมาตรา 59 กึ่งหนึ่งเหลือ 10 ปี เอาโทษจำคุก 1 เดือนที่รอไว้มาบวกเข้าด้วยเป็นจำคุก 10 ปี 1 เดือน
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยที่ 1 ได้กระทำผิดจริง และเห็นว่าที่ศาลอุทธรณ์ยกเอาโทษที่รอไว้เดิมมาบวกกับโทษครั้งนี้นั้นถูกแล้วแต่จะเอาเรื่องเก่ามาเป็นเหตุเพิ่มโทษคราวนี้ด้วยไม่ได้ เพราะมาตรา 42 ที่แก้ไขใหม่ไม่ได้ระบุให้เพิ่มได้เป็นพิเศษอย่างของเดิมและโทษที่รอไว้ก็ยังไม่ได้รับจริง ไม่เรียกว่าพ้นโทษไปแล้วตามมาตรา 72 จึงพิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยที่ 1 ไว้ 15 ปี ลดตามมาตรา 59กึ่งหนึ่งเหลือ 7 ปี 6 เดือน เอาโทษที่รอมาบวกเข้าด้วยตามมาตรา 42 รวมเป็น 7 ปี7 เดือน
