แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
จำเลยมีกัญชาจำนวน1ถุงหนัก3,350กรัมไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำเลยได้ขายกัญชาจำนวนดังกล่าวให้แก่สายลับผู้ล่อซื้อดังนั้นกัญชาที่จำเลยมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายจึงเป็นกัญชาจำนวนเดียวกับกัญชาที่จำเลยขายให้แก่สายลับและเมื่อขายไปแล้วก็ไม่มีกัญชาเหลืออยู่ในครอบครองของจำเลยอีกการกระทำของจำเลยจึงเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 26, 75, 76, 102 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 91ริบของกลาง จำเลยที่ 1 ให้การรับสารภาพตามฟ้อง ส่วนจำเลยที่ 2 ให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้โจทก์แยกฟ้องเข้ามาใหม่ ศาลชั้นต้น พิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 26, 75, 76, 102 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83, 91 ลงโทษฐานมีกัญชาไว้เพื่อจำหน่ายโดยไม่ได้รับอนุญาต จำคุก 2 ปีฐานจำหน่ายกัญชาโดยไม่ได้รับอนุญาตจำคุก 2 ปี รวมจำคุก 4 ปี จำเลยที่ 1 ให้การรับสารภาพมีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78คงจำคุก 2 ปี ของกลางริบ จำเลยที่ 1 อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้ว เห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ต้องลงโทษตามบทหนักเพียงบทเดียวแต่ความผิดทั้งสองฐานมีอัตราโทษเท่ากัน จึงเลือกลงบทใดก็ได้และพฤติการณ์แห่งคดีเป็นเรื่องร้ายแรงจึงไม่สมควรรอการลงโทษ พิพากษาแก้เป็นว่าให้ลงโทษจำเลยที่ 1 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 75 บทเดียว จำคุก 2 ปี ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามศาลชั้นต้นแล้วคงจำคุก 1 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยที่ 1 ตามที่โจทก์ฟ้องเป็นความผิดกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท หรือเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน พิเคราะห์แล้วข้อเท็จจริงตามที่โจทก์บรรยายฟ้องและจำเลยที่ 1 ให้การรับสารภาพฟังได้ว่า ตามวันเวลาเกิดเหตุ จำเลยที่ 1 มีกัญชาจำนวน 1 ถุง หนัก 3,350 กรัมไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย และจำเลยที่ 1 ได้ขายกัญชาจำนวน 1 ถุงหนัก 3,350 กรัมให้แก่สายลับผู้ล่อซื้อ จากข้อเท็จจริงดังกล่าวแสดงว่าจำเลยที่ 1 ได้ขายกัญชาที่มีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายทั้งหมดให้แก่สายลับผู้ล่อซื้อ ดังนั้นกัญชาที่จำเลยที่ 1 มีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายจึงเป็นกัญชาจำนวนเดียวกับกัญชาที่จำเลยที่ 1 ขายให้แก่สายลับและเมื่อขายไปแล้วก็ไม่มีกัญชาเหลืออยู่ในครอบครองของจำเลยที่ 1 อีก การกระทำของจำเลยที่ 1 จึงเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท พิพากษายืน
