แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประมวลกฎหมายอาญาบัญญัติเรื่องอายุความคดีอาญาไว้เป็นพิเศษโดยเฉพาะแล้ว จะนำบทบัญญัติเรื่องอายุความสะดุดหยุดอยู่หรือการขยายอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 175, 176 มาใช้ในคดีอาญาไม่ได้
โจทก์ยื่นฟ้องคดีความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ษ.2521 ซึ่งเป็นความผิดอันยอมความได้ต่อศาลแขวงพระนครใต้ภายในกำหนดอายุความในวันนัดไต่สวนมูลฟ้อง ศาลแขวงพระนครใต้เห็นว่า คดีไม่อยู่ในอำนาจของศาลแขวงจึงสั่งจำหน่ายคดีให้โจทก์ไปฟ้องยังศาลที่มีอำนาจภายใน 7 วัน โจทก์จึงยื่นฟ้องคดีนี้ต่อศาลอาญาภายในกำหนดเวลาดังกล่าว แต่ล่วงเลยกำหนดเวลา 3 เดือน นับแต่วันที่โจทก์รู้เรื่องการกระทำผิดและรู้ตัวจำเลยผู้กระทำผิดแล้ว โดยโจทก์มิได้ร้องทุกข์ไว้ก่อน คดีโจทก์จึงขาดอายุความ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๒๑ มาตรา ๒๔, ๔๓ วรรคสอง , ๔๖ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๓
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่า คดีโจทก์ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๖ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาข้อกฎหมายตามฎีกาของโจทก์ว่าคดีโจทก์ขาดอายุความหรือไม่ ข้อเท็จจริงฟังได้เป็นยุติว่า โจทก์ทราบเรื่องกระทำผิดและรู้ตัวจำเลยผู้กระทำผิดเมื่อวันที่ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๒๙ โจทก์ยื่นฟ้องจำเลยทั้งสี่ในข้อหาความผิดในคดีนี้ต่อศาลแขวงพระนครใต้มาแล้วเมื่อวันที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๒๙ ภายในกำหนดอายุความ ศาลแขวงพระนครใต้นัดไต่สวนมูลฟ้อง ในวันนัดไต่สวนมูลฟ้องวันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๒๙ ศาลแขวงพระนครใต้เห็นว่า คดีไม่อยู่ในอำนาจศาลแขวง จึงมีคำสั่งจำหน่ายคดีให้โจทก์ไปยื่นฟ้องต่อศาลที่มีอำนาจภายใน ๗ วัน โจทก์จึงยื่นฟ้องเป็นคดีนี้เมื่อวันที่ ๒๒ ธันวาคม ๒๕๒๙ ซึ่งเลยกำหนดเวลา ๓ เดือน นับแต่วันที่โจทก์รู้เรื่องการกระทำผิดและรู้ตัวจำเลยทั้งสี่ผู้กระทำผิดแล้ว โดยโจทก์มิได้แจ้งความร้องทุกข์ไว้ก่อน พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๒๑ เป็นความผิดอันยอมความได้ดังที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติดังกล่าวมาตรา ๔๘ ซึ่งผู้เสียหายจะต้องร้องทุกข์หรือฟ้องคดีเสียภายในกำหนด ๓ เดือน นับแต่วันรู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำผิด มิฉะนั้นคดีเป็นอันขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๖ คดีนี้โจทก์รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวจำเลยทั้งสี่ผู้กระทำความผิดเมื่อวันที่ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๒๙ แต่มาฟ้องคดีนี้เมื่อวันที่ ๒๒ ธันวาคม ๒๕๒๙ เกินกว่า ๓ เดือน โดยมิได้ร้องทุกข์ไว้ก่อนคดีโจทก์จึงขาดอายุความ แม้โจทก์จะเคยฟ้องคดีนี้ต่อศาลแขวงพระนครใต้ภายในอายุความ และศาลแขวงพระนครใต้สั่ง ให้โจทก์ไปฟ้องยังศาลที่มีอำนาจภายใน ๗ วัน โดยในขณะที่สั่งนั้นจะพ้นกำหนดอายุความไปแล้วก็ตามก็หาทำให้โจทก์มีสิทธิฟ้องคดีเกินกำหนดอายุความตามกฎหมายไม่ สำหรับที่โจทก์ฎีกาว่า กรณีจะต้องนำบทบัญญัติเรื่องอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๕, ๑๗๖ มาปรับแก่กรณีของโจทก์นั้น เห็นว่า เกี่ยวกับความผิดอาญา ประมวลกฎหมายอาญา ภาค ๑ ลักษณะ ๑ หมวด ๙ ปฏิบัติเรื่องอายุความคดีอาญาไว้เป็นพิเศษโดยเฉพาะแล้ว โดยหาได้มีบทบัญญัติเรื่องอายุความสะดุดหยุดอยู่หรือการขยายอายุความดังที่บัญญัติในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๕, ๑๗๖ ด้วยไม่ ดังนั้นจะนำบทบัญญัติดังกล่าวมาใช้ในคดีอาญาด้วยไม่ได้
พิพากษายืน
